بر پایه این گزارش، “عبدالستار کاکایی” مستندساز درباره تجربه گفتمان سازی حرکت های جهادی در گفت و گو با خبرنگار سینمایی نیوز بیان نمود: ما جوانان دهه چهل ویژگی خاصی داشتیم که با شکل گیری انقلاب و شرکت در اردوهای جهادی با درو نمودن زمین های کشاورزی روستاییان و در ادامه حضور در سال های دفاع مقدس و سپس روایت فتح و امور فیلم سازی رقم خورد. سال 1398 نیز یک گروه جهادی با 3 نفر به نام “مهر آب” در سیستان و بلوچستان تشکیل دادیم و نخستین روستایی که در نظر گرفتیم “جودین” بود و در 5 سال گذشته حدود 170 روستا را در مناطق مرکزی و شرقی و غربی سیتان و بلوچستان به وسیله لوله کشی و حفر چاه، آبرسانی کردیم.

کارگردان «این سالها که می‌گذرد» یادآور شد: نکته این جاست که دایره جانمایی هنرمندان و مخاطبان در امور جهادی نباید کوچک باشد. باید دایره مقاومت را بزرگ و بزرگ تر کنیم و هر آن کس که از فرهنگ این مملکت است را باید در این دایره جا دهیم. خروجی های ما نباید مخاطب کمتری پیدا کنند و مخاطبان باید همذات پنداری داشته باشند. حتی باید هنرمندان و فیلم سازان بیشتر و بزرگ تری از جمله سینماگران مستقل را در این دایره جای دهیم. باید همه ی اقوام و طیف ها و افکار را از فرهنگ ایران در خود جای بگنجانیم. البته منظورم خائنین نیست بلکه نگاه انسانی تری به این موضوع دارم. بدانیم که دنیا به کشور ما ایران توجه دارد.

کارگردان «سرزمین پدری» در بخش دیگری از این گفت و گو به ذکر خاطره ای پرداخت و افزود: اردو های جهادی آن قدر مهم هستند که شخصیتی هم چون حاج قاسم سلیمانی هم دغدغه آن را داشتند. یکی از دوستان جهادی تعریف می کردند که کرمان در زیارت مزار حاج قاسم از ایشان خواستند به خوابشان بیایند. وقتی به تهران باز می گردند، حاج قاسم با لباس بسیجی قدیمی جنگ در خواب ایشان حاضر می شوند. گفتند هر دو دکمه های لباس و بند پوتین ها را بستیم و در بیابان به دنبال حاج قاسم راه افتادم. ۲ کیلومتری که راه رفتیم حاج قاسم با دست به روستایی کپرنشین در جنوب کرمان اشاره کردند و گفتند این روستا را آب دهید. این دوست به همراه همسر و همراهان جهادی به سراغ ۱۰ روستای کپرنشین می روند اما می بینند آن ها روستاهای در خواب نیستند. تا آن که می گوید موقع برگشتن روستایی شبیه به همان روستا را دیدیم و پس از طی مسیر خاکی به روستا رسیدیم و مردم آن جا گفتند مشکل آب داریم و نام این روستا گسترش است که ما از این عنوان تعجب کردیم و ناگهان پیرزنی عصا زنان جلو آمد و گفت شما نام این روستا را حاج قاسم سلیمانی بدانید. گفت ما اشرار بودیم و حاج قاسم به ما قول دادند که به این روستا آب می آورند. دغدغه حاج قاسم در زمان شهادت، رساندن آب به اشرار و روستاییانی است که زمانی به ایشان قول داده است.

این مستندساز در خاتمه این گفت و گو اعلام کرد:‌ مخاطبان خصوصا آن دسته ای که در مجالس دولتی حاضر نمی شوند بدانند انعکاس کاری که می کنند بسیار ارزشمند است و موجب می شود دایره خیر، گسترده تر شود و افراد دیگری نیز تشویق شوند. بنده از تمامی هم وطنانی که کارهای جهادی و کمک های انسان دوستانه صورت می دهند دعوت می کنم با ارسال آثار هنری در این جشنواره، حضور ملی و عمومی داشته باشند تا جشنواره صرفا وابسته به یک گروه و نهاد نباشد. دور شدن از این فضاها دایره کار خیر را بسته تر و کوچک تر می کند و مردم کمتری از این حرکت جهادی سود می برند. در مقابل اگر بتوانیم توسعه و تبلیغ داشته باشیم دیگران نیز تشویق می شوند به طوری که در کشور از هر ۱۰ خانه ۹ خانه مشغول امر جهادی و کار خیر خواهد بود. این ظرفیت بالقوه هیچ جای دنیا وجود ندارد و باید قدر این اتفاق را بدانیم. اهمیت کار جهادی هر چه جلوتر می رویم بیش تر خود را نشان می دهد. مخاطب رسانه ای فعالیت های جهادی باید عموم مردم باشند و بپسندند. می بایستی ایجاد دغدغه کنیم و علاوه بر قالب گزارشی مستند، به فیلم داستانی کوتاه و افزونه های سینمایی بیندیشیم. باید به گونه ای وارد کار جهادی رسانه ای شویم که برای همه مردم جذاب باشد.