سینمایی نیوز– فیلم  مستند «داستان بارانی» به نویسندگی و کارگردانی “حسین نژادموسی” و تهیه‌کنندگی “مجتبی احسانی” و “هاشم مسعودی” در بخش جایزه شهید آوینی هفدهمین جشنواره بین المللی فیلم مستند ایران «سینما حقیقت»، دوشنبه ۲۷ آذرماه 1402، سانس ۱۵ تا ۱۷ در سالن پنج، و چهارشنبه ۲۹ آذر ماه 1402 سانس ۱۹:۳۰ تا ۲۱:۳۰ در سالن ۶ پردیس چارسو به نمایش درآمد.

به گزارش سینمایی نیوز و به نقل از فاش نیوز، “حسین نژادموسی” کارگردان فیلم مستند «داستان بارانی» که پژوهش آن چهار ماه به طول انجامیده و تولید آن ۱۰ ماه زمان برده است، در مورد علت نامگذاری این فیلم بیان داشت: اگر مخاطبان، فیلم را تماشا نمایند متوجه وجه تسمیه نام فیلم با موضوع و شخصیت اصلی آن خواهند شد که دست کم دو وجه دارد: فیلم، روایتگر بخشی از زندگی جوانی به نام “رضا بارانی” است که در سیستان متولد شده و سال‌ها است در مشهد زندگی می کند. “رضا” ی ۳۴ ساله که زندگی خودش و خانواده‌اش از راه صافکاری می‌گذشت،  مسئله ای در گذشته “رضا” باعث شده است که امروز شرایط روحی و جسمی خوبی نداشته باشد. “رضا” متوجه می‌شود که عصب یکی از دست‌هایش از بین رفته است و چندتا از انگشتان او بی‌حس می‌شوند و دیگر نمی‌تواند کار صافکاری را ادامه دهد و از کارش اخراج می‌شود. دکتر به او می‌گوید که باید درمان شوید و هفت ماه نمی‌توانید کار کنید. “رضا” پیش از اقدام برای درمانِ دستش، تصمیم می‌گیرد براساسِ یک قول و قرار قدیمی، برای زیارتِ فرمانده شهیدش به سفر برود. یک وجه علت انتخاب نام فیلم، این است که که داستانِ آقای “بارانی” را در موضوع فیلم پی می گیریم و حتی اگر نام فامیل ایشان، “بارانی” نباشد، این نشان، برازنده ایشان است؛ چرا که حال و هوای فیلم و مخاطب فیلم، یک حس و حالِ اشک انگیز را به تماشاگر، خواهد بخشید. از سوی دیگر، ژانرِ فیلم، جاده ای است و در سکانسی نیز که نقطه عطف فیلم می باشد و در سفر و جاده می گذرد، باران می بارد و آب و هوا، بارانی است. تِمِ فیلم نیز شاعرانه و عارفانه است و خودِ شخصیتِ فیلم هم، بارانی است.

این کارگردان در مورد علت پرداختن به این سوژه اظهار داشت: زیستِ فیلمسازیِ بنده به عنوان مستند ساز ایجاب می کند که با اقشار مختلف جامعه در ارتباط و دید و بازدید باشم؛ خصوصا با قشر مدافعان حرم که محل رجوع ما می باشند و فیلم هایی با ایده مرکزی این کاراکتر ها، ساخته ام. در رفت و شد هایی که با کاراکتر فیلم مستند “مرد بارانی” برخورد نمودم، پی بردم با وجودی که درک درستی از این انسان ها دارم اما این موردِ خاص، یک نگرش و جهان بینی ویژه وجود داشتند که برای من شناخته شده نبود. از همین روی، ابتدا در صدد این بر آمدم که “رضا” را بشناسم، و در ادامه، نگرش و فکر شان را به مخاطب بشناسانم. مردم بایستی بدانند به جهت اتفاقاتی که یک دهه اخیر در کشور ما روی داده است، در این جامعه، وقتی از کنار کسانی عبور و یا با ایشان برخورد دارند اما ایشان را نمی شناسند، چه انسان هایی زندگی می کنند که قهرمانان ملی و اسطوره ای ما به حساب می آیند.

این فیلمساز جوان درباره موضوع این فیلم خاطرنشان ساخت: آقا “رضا” را شخصی به من معرفی نمودند و گفتند ایشان از مدافعان حرم هستند و در عملیات آزادسازی بوکمال، ۴ ماه در منطقه شمال عراق حضور داشتند، جنگیدند، خط شکن بودند، و در یک حمله انتحاری، مجروح و دچار موج گرفتگی شدند. تیری سمی، به سر و گوشِ ایشان اصابت می کند که گوشِ ایشان را به طور کامل از بین می برد و چون تیر سمی بوده، این سم وارد بدن ایشان می شود و سریالی از مشکلات از جمله عارضه کبدی (چربی و سفتی کبد) و عارضه کلیوی را پدید می آورد. سیستم ایمنی بدن ایشان به شدت ضعیف شده است؛ به طوری که با یک سرماخوردگی، ریه ها درگیر می شوند، به بیمارستان منتقل و سپس مجبور به استراحت مطلق در منزل می شوند. علاوه بر این ها، تعدادی ترکش هم به بدن ایشان اصابت کرده است که نتوانستند خارج کنند. خصوصا یکی از ترکش ها که به روی نبض دست ایشان خورده است، عصب دست را از بین برده و چند انگشت را بی حس کرده است. این در حالی است که شغل آقا “رضا” از کودکی صافکاری بوده است و الان در این شغل به مشکل بر خورده و در واقع توسط کارفرمای صافکاری اخراج شده است چون کار او دیگر آن کیفیت سابق را ندارد.

وی ادامه داد: البته تا به اینجا موضوع برای من، معمول و مرسوم بود. سوژه های متداولی در میان مدافعان حرم هستند که مشکلات عدیده ای بعد از جنگ، در زندگی برای ایشان پدید آمده است. از جایی شاخک های من فعال و موضوع برایم جذاب شد که توسطِ دوستِ رابطم مطلع شدم آقا “رضا” یک برنامه همیشگی در زندگی دارد و بعد از شهادت فرمانده اش، چندین مرتبه با موتور به شهرستانی دور برای زیارت مزار دوستِ فرمانده اش رفته است. این جا بود که آن جرقه برای من زده شد و از نزدیک، ایشان را ملاقات نمودم. دیدم آقا “رضا” نذر و خواسته و برنامه ای دارد و بعد از شهادت فرمانده اش، بار ها و بار ها به زیارت مزار ایشان می شتابد.

وی افزود: منتها، شخصیت “رضا” طوری بود که باز هم تمامی موضوع برای ما گشوده نشد. در برخورد با ایشان، مدام دچارِ کشف و شهود می شوید، اگر چه یک افشاگری تدریجی دارد و آرام آرام در خصوصِ خود شان اطلاعاتی به شما می دهند. به طوری که در تمام یک سالی که ما از مرحله تحقیق و پژوهش تا مراحل پایانیِ تولید، و سپس، پَس تولید، درگیر این پروژه بودیم، مدام دچار شناختِ جدیدی از ایشان و زندگی شان می شدیم. ایشان متولد سال ۱۳۶۵ هستند، به همراه خانواده در مشهد با سختی زندگی می کنند، ۲ فرزند دختر شیرین زبان دارند، و مبلغ خیلی جزئی ۴ میلیون تومان از بنیاد شهید دریافت می کنند. تنها، دوستان و آشنایان به ایشان سفارش صافکاری می دهند. ایشان نیاز به حمایت دارند. همین که مغازه یا گاراژ یا کارگاه کوچکی در مشهد نزدیک به خانواده اش برای صافکاری در اختیار ایشان قرار داده شود، با دانش و مهارت و تجربه ای که وی از صافکاری دارد، چند نیروی صافکار در اختیار می گیرد و به شکل مطلوبی، بر کار ایشان نظارت می کند.

وی اضافه کرد: من اگر جای مسئولی در حوزه مقاوت، انقلاب، دفاع مقدس و ایثار و شهادت بودم و دستم به جایی می رسید، موتورسیکت “رضا بارانی” را که با آن ۱۲ بار مسیری ۱۲۰۰ کیلومتری را به عشق فرمانده اش برای زیارت مزار ایشان طی نموده است، بر سر درِ موزه دفاع مقدس قرار می دادم و در هر کشور دیگری نیز این چنین می شد. اما در این جا آن قدر این سوژه محجور است که حتی حمایت حداقلی نیز از آن نشده است.