لحظات افطاری در قاب تلویزیون
گویا قرار است تغییراتی در آییننامههای مربوط به شوراهای «پروانه ساخت» و «پروانه نمایش» فیلم داده شود و به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی برسد.
سفری بود به یکی از کشورهای اروپای شرقی، و ناگهان در میانهی آن طبیعت سرسبز، مجموعهای ساختمانی دیدیم از دور، با واحدهای پرشمار، اما دلگیر و بدون تزیین و کج و کوله.
طی چهل سال گذشته بهرغم تمامی خط و خطبازیهای جناحی و سیاسی و هم تحمیلات و تبعات ناشی از رویکردهای متناقض به سیاستگذاریهای سینمایی، جشنواره فیلم فجر یکی از میثاقهای ماندگار برای اهالی سینما محسوب میشود.
در زمانهای که مردان با دشنه در مفهوم رفاقت و نامردی خلاصه میشدند و سینما را لوطیها و طوطیها، قمهکشها و قدارهبندها به دست گرفته زیرگذر و چهارسوق را میبستند، او زنانی را خلق کرد که پرسش داشتند و به دنبال دانایی چراغ به دست گرفته بودند.
اغلب این طور بوده هر فیلم یا سریال خارجی که تندروان داخلی علیه آن موضعگیری سریالی میکنند نه تنها در داخل باعث کنجکاوی مخاطبان قرار میگیرد که در فهرست جوایز خارجی هم بالا میرود.
ناصر فکوهی در روزنامه اعتماد نوشت: پرسش اساسی که این یادداشت در پی پاسخ به آن است اینکه: آیا در بحرانهای اجتماعی، جنگها، شورشهای بزرگ، آشوبهای عمومیت یافته، فعالیتهای فرهنگی و در اینجا به طور خاص، سینما، میتوانند یا الزام دارند که به کار خود ادامه داده، یا ناچارند از کار بایستند یا مسیر خود را با بحران انطباق دهند.
سینماروزان/حامد مظفری: شش گل میخورند، شش گل نمیخورند و دو گل میزنند. ناراحتی دارد؟ نه که ندارد! چرا نباید شش گل بخورند؟
رضا سخایی با انتشار یادداشتی که نسخه ای از آن برای سایت سینما سینما ارسال شده نوشت : بدون هیچ مقدمه ای از خودم و تمام سینماگران سوالات زیادی دارم.
سینما، لزوما برای سرگرمی نیست. و گاهی در جدیت، هشدار از وضعیت های موجود و آینده محتمل می دهد.