مراسم یادبود و چهلمین روز درگذشت فرناز بهزادی برگزار شد
مراسم یادبود و چهلمین روز درگذشت فرناز بهزادی برگزار شد
به گزارش سینمایی نیوز و به نقل از ایران تئاتر به نقل از ایسنا، جمعی از نمایشگران عروسکی در چهلمین روز درگذشت فرناز بهزادی گردهم آمدند و یاد او را گرامی داشتند.
این برنامه شنبه ۲۱ مرداد در سالن استاد جوانمرد عمارت خانه تئاتر و به کوشش انجمن نمایشگران عروسکی تئاتر برگزار شد.
در آغاز اعلام شد چون فرناز بهزادی همیشه دوستدار شادی بوده، برنامه‌ای تدارک دیده شده که متناسب با روحیات این هنرمند باشد.
این برنامه با اجرای زهرا مریدی برگزار شد و در بخش آغازین، هما جدیکار، رییس انجمن نمایشگران عروسکی و هنرمند باسابقه این رشته در سخنان کوتاهی گفت: «فرناز بهزادی حالا به‌جایی رسیده که در اوج است. او به‌راحتی و کمال و آزادی رسیده و درنهایت آرامش است. کاش ما هم به این درجه از خلوص نیت برسیم که چنین عاقبت خوشی داشته باشیم.»
جدیکار البته به دلیل تأثر خود، نتوانست صحبت بیشتری داشته باشد.
در ادامه، قطعه‌ای موسیقی با دکلمه شعری از هوشنگ ابتهاج (سایه) اجرا شد.
سپس حمیدرضا اردلان، از دوستان و همکاران بهزادی با تسلیت‌گویی به خاطر درگذشت این هنرمند، درباره او گفت: «درگذشت او را به همه خانواده‌اش، نمایشگران عروسکی و همه مردم ایران تسلیت می‌گویم. هرچند همه مردم ما او را نمی‌شناسند ولی تأثیرات او را در قالب آثار هنری، دریافت کرده‌اند.»
او از بهزادی به‌عنوان یکی از معدود کسانی یاد کرد که لایه‌های متعدد نداشت و شفاف و زلال بود.
اردلان با اشاره به آشنایی بهزادی به فرهنگ غرب و شرق افزود: «به دلیل تحصیلاتش در فرانسه، مغرب زمین را می‌شناخت همچنان که به فرهنگ شرق هم آشنایی داشت. او یک آرتیست قابل‌قبول درچند رشته و درعین‌حال آموزگار خوبی بود و شیوه آموزشش کاملاً عملی بود.»
او با توضیح یکی از تجربیات بهزادی در ساخت عروسک‌های غول‌پیکر، گفت: «بعضی افراد اگر هزار سال عمر کنند، کم است و بهزادی از آنان بود.»
در ادامه قطعه‌ای از نمایش «والس نوروزی» که سال‌ها پیش به کارگردانی بهزادی در چند شهر ایران و ترکیه اجرا و عروسک‌هایش ساخته بهزادی شده بود، اجرا شد.
سپس پیامی تصویری از قطب‌الدین صادقی، کارگردان، پژوهشگر و مدرس تئاتر درباره بهزادی پخش شد که او را هنرمندی چندوجهی توصیف کرد که در کنار همه شایستگی‌هایش از دو موضوع رنج می‌برد.
این هنرمند گفت: «بهزادی حس می‌کرد رؤیاهای او را درک نمی‌کنند که سبب نوعی تلخ‌کامی در او شد و به سبب همین مسئله، همواره گله داشت که امکانات کافی در اختیارش قرار نمی‌دهند که گله بجایی بود و شایستگی آن را داشت. بااین‌حال شخصیتی فهیم، اجتماعی و دوست‌داشتنی باقی ماند. جای او بسیار خالی می‌ماند چون هنرمندان چندوجهی مانند او کم داریم.»
سپس با پخش تصاویر دیگری، هما جدیکار، آزاده انصاری، سهیلا باجلان، حمیدرضا اردلان درباره بهزادی سخن گفتند.
شهرنوش پارسی‌پور، نویسنده که نسبت خویشاوندی با بهزادی دارد، در پیامی تصویری، از درگذشت او بسیار ابراز تأسف کرد و گفت: «او در زمانی از دنیا رفت که می‌توانست سال‌ها بماند و همچنان کار کند.»
این نویسنده که دخترخاله بهزادی است، خاطراتی از دوران کودکی‌شان روایت و آرزو کرد فرناز هر جا که هست، در صلح و آرامش زندگی کند.
علی ابوالخیریان، دیگر هنرمند تئاتر عروسکی هم در تصاویری خاطراتی از همکاری و دوستی خود را با این هنرمند بیان کرد و گفت: «او در همه کارها عاشق بود.»
در بخش بعدی برنامه، سروناز، دختر این هنرمند خاطراتی از کودکی خود بیان کرد که مادرش در دوران کودکی او و برای جشن تولدش، با همراهی دوستان خود، نمایشی عروسکی بر اساس داستان «شنل قرمزی» اجرا کرده بود.
او ادامه داد: «من و دوستانم به خاطر این نمایش خیلی خوشحال بودیم ولی مادرم خودش بیشتر از ما از این کار لذت برد. همیشه مادرم را در حال کار کردن دیده‌ام. اولین کارهایش را در فرانسه اجرا کرد که از داستان‌ها و فرهنگ شرقی وام گرفته بود ولی در ایران بود که خلاقیتش متجلی شد و توانست بین فرهنگ شرق و غرب پل بزند. گرچه در ایران از خانواده کوچکش دور بود، ولی خانواده بزرگ‌ترش، نمایشگران عروسکی در کنارش بودند.»
در ادامه امیر عابدی، عکاس، یکی از عکس‌هایی را که از بهزادی گرفته بود، به دخترش تقدیم کرد و از بهزادی به‌عنوان یکی از استثنایی‌ترین هنرمندان نام برد.
اجرای قطعه دیگری موسیقی و اجرای یک برنامه به کارگردانی ماندانا کریمی و همراهی علی ابوالخیریان، مریم اقبالی، زهرا مریدی و با همراهی موسیقی، بخش‌های دیگری از این برنامه بود.
در پایان نیز از دوستان بهزادی دعوت شد تا خاطرات خود را از این هنرمند روایت کنند و دهقان محمدی (مجسمه‌ساز) خاطراتی از اولین همکاری خود با فرناز بهزادی و تأثیرپذیری‌اش از این هنرمند تعریف کرد.
