به گزارش سینمایی نیوز و به نقل از روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، محمد تقی‌زاده: انیمیشن پاتی و خشم پوسایدن که با نام آرگوناتز هم در برخی وبسایت‌ها عرضه شده، یک کارتون فرانسوی است که توسط زوج دیوید آلاکس و اریک تاستی در سال 2022 نویسندگی و کارگردانی شده و بررسی بازخوردهای آن نشان می‌دهد که محصولی متوسط از نظر منتقدان سینما بوده و در وبسایت سینمایی روتن تومیتو  امتیاز 40 از 100 به آن داده شده و در IMDB  نیز از 10، 5.9 گرفته است، با این وجود به تازگی در ایران دوبله شده و استقبال بدی نیز از سوی دوستداران انیمیشن و کودکان از آن نشده است.

بررسی استراتژی سازندگان این انیمیشن و مهندسی معکوس ساختار روایی و بصری آن می‌تواند ما را به فرمول‌های مصطلح و پرکاربرد در صنعت روز انمیشن‌ جهان برساند، به خصوص اینکه این اثر محصول اروپا است و نسبت به فرمو‌ل‌های همیشگی هالیوودی‌ها تا حدی زاویه و فاصله دارد.

اصلی‌ترین محل مناقشه و نقد به این کارتون، مربوط به فیلمنامه غیرمنسجم، پراکنده، مبهم و حتی زیاده‌گوی آن است که قرار است قصه مردم یک شهر را نشانمان دهد که زیر سلطه ظلم قرار گرفته و چند ناجی بامزه و شجاع قرار است مسیر رهایی و نجات را به این شهر و مردمان ستم‌کش آن هدیه کنند و در این مسیر نیز انواع و اقسام ماجراجویی‌ها، شخصیت‌ها و موقعیت‌های عجیب و غریب به نمایش در می‌آید که مشخص نیست طراحی و تعبیه آنها به کدام بخش درام کمک کرده و حذف آن چه آسیبی به داستان می زند.

از سوی دیگر، مهم‌ترین جذابیت این کارتون به ریتم و ضرباهنگ آن مربوط است که قرار است به طور آشکار غیرمنسجم بودن داستان را به نوعی جبران کند و همه تمهیدات بصری و داستانک‌های مختلف و متنوع و شخصیت‌‌های جورواجور نیز به همین خاطر طراحی شده است. تنوع و تکثر کاراکترهای این کارتون اگرچه باعث جدیدشدن فضای داستان و جذابیت بیشتر برای دنبال‌کردن آن می‌شود اما کمکی چندانی به جلو رفتن و تعمیق تِم آن نمی‌شود و تنها به عنوان کاراکترهای بوتیکی برای زیبایی و تزیین و خوش آب و رنگ بودن اثر به کار رفته‌اند.

مضمون اصلی انیمیشن پاتی و خشم پوسایدون ، مقابله خیر و شر و رهایی از ظلم و رسیدن به آزادی است و فیلمسازان سعی کردند در این مسیر از المان‌ها و فرمول‌‌های کلاسیک آنتاگونیست و پروتوگانیست در طراحی شخصیت‌های اصلی استفاده کنند، اما نه قهرمان فیلم آنقدر قوی است که بتوان با آن همراه شد و نه ضدقهرمان داستان باعث جذابیت آن می‌شود و تنها قرار است شمایل قهرمان و ضدقهرمان را با اندازه‌های کاریکاتوری مشاهده کنیم و سرانجام نیز به سبک بسیاری از آثار قابل پیش‌بینی این شکلی، با پایانی هَپی فینال کار را ببینیم حال آنکه هیچ کنش و واکنش اثرگذار و سمپاتیکی از شخصیت‌ها شاهد نبودیم و تنها قرار بوده یک محصول یکبارمصرف را با آب و رنگ دادن موقعیت‌های مختلف و استفاده از برخی ارجاعات تاریخی و فرهنگی مشاهده کنیم و کارکرد ماندگار و موثری را نمی‌توان در حد اندک نیز برای کودکان در حین و اتمام تماشای این انیمیشن متصور شد.