به گزارش سینمایی نیوز و به نقل از نای، نقل از امور رسانه ای اثر، پروژه موسیقایی «آن روزها» با آهنگسازی بردیا صدرنوری و تنظیم برای ارکستر امید نیک بین در قالب یک اثر موسیقایی ارکسترال ایرانی بی کلام منتشر شد.

«آن روزها»، «یاد تو»، «آسمان»، «سوگ چامه»، «بر موج آرزوها»، «غروب ابدی»، «کوروش» اسامی قطعاتی هستند که در این آلبوم گنجانده شده اند.

همایون رحیمیان، ارسلان کامکار، علی جعفری پویان، میثم مروستی، امین غفاری، علیرضا دریایی، تینا جامه گرمی، یگانه حسینی نیا، نوازندگان ویولن یک و دو، سهراب برهمندی، علیرضا دریایی، صبا صفوی نوازندگان ویولا، کریم قربانی، مهرداد عالمی، ماکان خوی نژاد و نگار نوراد نوازندگان ویولنسل، مرحوم پورنگ پورشیرازی و هادی اسماعیلی نوازنده کنترباس، ناصر رحیمی نوازنده فلوت و پیکولو، حسام صدفی نژاد و نازنین احمدزاده نوازندگان ابوا، حسین پورمعین نوازنده کلارینت، حسن فراهانی نوازنده ترومپت، حسین شریفی نوازنده ترومبون، علیرضا دریایی نوازنده کمانچه، بردیا صدرنوری نوازنده پیانو، بخشی از گروه اجرایی این آلبوم را تشکیل می دهند.

امید نیک بین صدابرداری، میکس و مسترینگ، پرهام عرب طراح گرافیک (بر اساس نقاشی بهمن صدرنوری)، مهرناز کرمی مشاور هنری، بردیا صدرنوری تهیه کننده نیز دیگر عوامل اجرایی آلبوم را تشکیل می دهند که توسط موسسه فرهنگی هنری «رادنواندیش» منتشر شده است.

بردیا صدرنوری آهنگساز اثر و نوازنده پیانو در توضیح این اثر موسیقایی نوشته است:

«آن روزها» یک آلبوم مشتمل بر هفت قطعه بدون کلام موسیقی ایرانی است. معمولا نام موسیقی ایرانی، مخاطبان و شنوندگان را به یاد سازهای اصیل و ژانر موسیقی سنتی و دستگاهی ایرانی می اندازد، اما بهتر است بگوییم آلبوم آن روزها در قالب موسیقی ارکسترال ملی ایرانی است.

اینکه چه قطعات و آهنگ‌هایی و یا چه اجراهایی در این ژانر قرار می گیرد و آیا این نام برای این سبک موسیقایی درست است یا نه، در این مقال نمی گنجد. اما خلاصه و تعریف ساده و همه فهم آن چیزی که امروزه به این ژانر معروف شده است، اجرای موسیقی ایرانی با ارکسترهای ترکیبی سازهای کلاسیک جهانی و بعضا با ساز های اصیل ایرانی و تنظیم های «غیرمونوفونیک» است و آلبوم «آن روزها» که نام خود را وامدار نام آهنگ اول خود است؛ از این ژانر موصوف است. البته در یک آهنگ به نام «سوگ چامه» از ساز کمانچه هم در تنظیم اثر در کنار سازهای کلاسیک جهانی استفاده شده و بقیه آثار برای ارکستر مجلسی و یا سمفونیک است.»

همچنین امید نیک بین آهنگساز و نوازنده که تنظیم آلبوم آن روزها را برای ارکستر به عهده داشته در توصیف این اثر موسیقایی نوشته است:

«آهنگساز قطعات این آلبوم دوست هنرمندم بردیا صدرنوری است که به عنوان هنرمند همیشه حامی و همراه موسیقی ایرانی، سال‌هاست به موسیقی ایرانی و موسیقیدانان خدمات ارزنده ای کرده است. آهنگ های او بسیار شیرین و دلنشین است که عمق قلب شنونده را نشانه گرفته و همگی مشتمل بر آثاری با طراحی دقیق، تاریخ دار و کهن هستند. کما اینکه هر تغییر کوچکی در فرم یا ملودی های این آهنگساز برایمان دشوار و بحث برانگیز بود.

در این چارچوب بنده قطعات ساخته شده را برای ارکستر «هارمونیزه»، سازبندی و تنظیم کردم. مسیری که برای ضبط و آماده سازی آن حدود یک سال زمان صرف شد. هرچند که معتقدم ساخت و پرداخت چنین آثاری حاصل یک عمر بوده است. البته در تنظیم قطعات نیز از هارمونی کلاسیک و گاهی مدرن و امروزی برای تزیین و همراهی ملودی های ایرانی که ساخته شده بود، استفاده شده است. ضمن اینکه ساز بندی قطعات برای ارکستر زهی، بادی چوبی، بادی برنجی و ساز های ضربی است.

در قطعه «یاد تو» این آهنگ برای کوارتت زهی تنظیم، نوشته و اجرا شد که قطعه شنیدنی جالب و نسبتا بدیعی برای اجرای یک قطعه در آواز بیات اصفهان است. در این مسیر قطعات «آن روزها» و «غروب ابدی» برای ارکستر زهی و قطعه «بر موج آرزوها» برای دوئت ویولنسل و پیانو ساخته و تنظیم شده است.

در این آلبوم تلاش شده تا فرم‌ها، تکرارها، فرازها و فرودهای ملودی‌ها دقیقا بر اساس نظر آهنگساز منطبق بر آنچه احساس موسیقی می خواهد به شنونده منتقل و بنا نهاده شود. به عبارتی در این آلبوم قرار نیست شنونده تعجب کند بلکه قرار است لذت ببرد. البته در ساختار تنظیم هم، هیجان ها و دینامیک ها، مدولاسیون، تکرارها و سکوت ها فکر شده و محاسبه شده است.

در تنظیم آهنگ‌های این آلبوم هم سعی شده از کنترپوان و هارمونی های کلاسیک و مدرن کمتر شنیده شده در موسیقی ملی ایرانی استفاده شود. به عبارتی آن چه گاهی هارمونی نت های «دیسونانس» و آکوردهای نامطبوع خوانده می شد، در تاریخ موسیقی ملی ایرانی به جهت ترس از انتقاد و تعصب های قدیمی، کمی مهجور مانده است. مسیری که در تنظیم آهنگ های این پروژه به این مهم عامدانه و با جدیت و همان طور که در آهنگسازی آن به شدت به اصیل بودن و ایرانی بودن بخش احساسی آن اصرار وجود دارد، تاکید شده است. ترکیب این دو گل در نهایت گلستانی است که تماشا و بوییدنش خالی از لطف نیست.

در اجرای این آثار از گام های موسیقی ایرانی اما معتدل شده (تامپره – Tempered) استفاده شده است. هر چند ارکستر می توانست ربع پرده اجرا کند اما ترجیح داده شد که این گونه باشد.

ارکستر اجرا کننده نیز از بهترین دوستان نوازندگان هنرمندی هستند که ما می شناسیم. این آلبوم در استودیو «شهر صدای پارسیان» به صدابرداری بنده ضبط و میکس و با دقت نظر و سخت گیری های کیفی مجدانه بردیا صدرنوری تولید شده است.

امیدوارم این توصیفات و توضیحات حمل بر ستایش از خود و کارهایمان نشود. در این راستا نه آغازیم و نه انجام؛ تنها قدمی زده ایم در جاده بی انتهای موسیقی ملی ایرانی که بسیار قبل و بعد ما فرسنگ ها پیموده و خواهند پیمود.تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.»