کافه سینما– در روزهای اخیر، فهرست تازه‌ی بهترین فیلمهای تاریخِ سینمای منتقدان در رای‌گیری کلاسیکِ ده‌ساله‌ی “سایت اند ساوند” اعلام شد، که در آن، تلاش برای تثبیت گرایش‌های ایدئولوژیک سال‌های اخیر، به مکافاتِ تکرارِ بدون خلاقیتِ نام‌های همیشگی افزوده شده بود. فهرستی که در آن، جردن پیلی؛ جای آقایان دیوید لین و هاوارد هاکس و ژان پیر ملویل و فرانک کاپرا و استیون اسپیلبرگ را گرفته است! (فهرست کامل را در این لینک کافه سینما بخوانید و کامنت‌‌های علاقه‌مندان سینما را مرور کنید.)
حالا پل شریدر (کارگردان سینما و نویسنده‌ی فیلمنامه‌ی راننده تاکسی و گاو خشمگین)، در واکنشی فیس‌بوک‌ای نوشته است: «به‌مدت هفتادسال، رای‌گیری سایت اند ساوند معیاری معتبر، هرچند تدریجی، بر اولویت‌ها و اجماع سنجشگرانه‌ی سینمایی بوده است.
فیلمها ممکن بود در لیست بالا و پایین بشوند یا جای خود را به فیلمهایی دیگر بدهند، اما زمان می‌برد. ظهور ناگهانی «ژان دیلمن» در صدر لیست اعتبار مجله را زیر سوال می‌برد. به‌نظر جعلی می‌رسد، مثل وقتی که کسی دستش را روی ترازو بگذارد. که به‌گمانم همین کار را هم کرده‌اند.
همانطور که تام استاپرد در جامپرز اشاره کرده، در دموکراسی مهم نیست که چه‌کسی برنده می‌شود، مهم کسی‌است که رای‌ها را می‌شمرد. با توسعه‌ی جماعت رای‌دهنده و روش میانگین‌گیری، رای‌گیری امسال سایت‌اندساوند به‌جای تسلسل تاریخی، تغییر و بهبود نزاکت سیاسی [اصطلاحی برای واکنش‌های ایدئولوژیک مد این روزها] را بازتاب می‌دهد.
فیلم اکرمن از فیلمهای محبوب من است، عالی‌ست، نقطه‌عطفی در سینماست، اما یکهو شماره‌ی اول شدن آن چیزی خوشایند نیست. «ژان دیلمن» از این به بعد نه تنها به‌عنوان فیلمی مهم در تاریخ سینما بلکه نقطه‌عطفی در بازارزش‌گذاری مخرب Woke تلقی خواهد شد.»
