سینمایی نیوز، محمدرضا دلیر*- فیلم سینمایی «قلب رقه»، اولین اکشن جاسوسی در سینمای ایران است که روایتگر یک قصه پر التهاب در بطن مبارزه با جنایات داعش و اسرائیل در سوریه است. این فیلم، ماجرای یک مأمور ایرانی به نام رضا است که در پوشش خبرنگار، اعتماد داعشی ها را به خود جلب کرده و تلاش می کند تا از خرابکاری بزرگی که داعش قرار است در ایران انجام دهد جلوگیری کند.
این اثر، باتوجه به میزان خشونت سطح بالا و نمایش صحنه های مستقیم از قتل و کشتار، مناسب رده سنی بالای ۱۷ سال است.
«قلب رقه» به کارگردانی خیرالله تقیانی پور، برای نخستین بار در جشنواره فجر ۱۴۰۲ به نمایش در آمد. ما در سراسر فیلم «قلب رقه»، شاهد قتل و کشتار و اسارت و انواع خشونت های کلامی و رفتاری هستیم. بریده شدن سر توسط داعش با نمایش مستقیم ضربه با ساطور، شلیک گلوله و تیراندازی، انفجار در ابعاد متوسط و وسیع، همچنین اسارت گرفتن مدافعان توسط داعش و اقدام به اعدام آنها، در سراسر این اثر نمایش داده می شود.
در «قلب رقه» علاوه بر خشونت های رفتاری و مستقیم، شاهد خشونت های کلامی نیز هستیم . چندین بار از واژه (خفه شو) در این فیلم استفاده می شود. ابوعصام نگاه شهوت آلودی نسبت به ریما دارد و در پی دست یابی به اوست. در منزل ابوعصام زنان بدکاره رفت و آمد دارند.
پیام اصلی فیلم این است که مدافعان حرم و مبارزان ایرانی، با اتکا به اراده پولادین خود و با از خود گذشتگی در مقابل ظلم ها و جنایات بی شمار داعش ایستادگی کردند و سرانجام موفق شدند پایان حکومت داعش در این کره خاکی را رقم بزنند.
داستان «قلب رقه» پیرامون تعارضات زیست یک نیروی امنیتی ایرانی می باشد که به قلب داعش نفوذ کرده و درسلسله مراتب این گروه آنقدر ارتقا یافته که به مسؤلیت رسانه ای این گروه در شهر رقه رسیده است. انتخاب شهرام حقیقت دوست برای این نقش از نقاط قوت این فیلم است. چه بسا نگاه کارگردان در انتخاب بازیگران شباهت فراوان میان چهره ابومحمد الجولانی سرکرده هیات تحریر الشام و شهرام حقیقت دوست بوده است که از این رو انتخاب حقیقت دوست برای این نقش بسیار مناسب بوده است. شخصیت پردازی خوب و ارائه بیوگرافی از وی بدون اینکه از خط داستان بیرون بزند و به فلش بک های سرسام آور منجر شود از نقاط قوت روایت کارگردان از قهرمان قصه است. شخصیت پردازی شهرام حقیقت دوست نسبت به امیر جدیدی در «روز صفر» چند قدم جلوتر است. در حالی که امیر جدیدی در «روز صفر» شبیه یک رامبوی ایرانی است و هیچ ارجاعی به ایران ندارد ولی رضا در «قلب رقه» با بازی حقیقت دوست دارای ارجاعات غلیظ ایرانی است.
از این گذشته روایت عاشقانه در فیلم «قلب رقه» نیز به درستی برای مخاطب بیان می شود تا جایی که در صحنه دیدار شخصیت مرد و زن داخل تویوتا، بارش نور از نیمرخ، چهره ای زخم خورده و مصمم به کاراکتر رضا می دهد. با وجود این، ضعیف ترین بخش فیلم ناتوانی کارگردان از ساخت نماهای بزرگ و صحنه پردازی متناسب با یک تریلر جاسوسی است. از همین رو چهره رقه بعنوان پایتخت داعش برای مخاطب ایرانی روایت نشده و کارگردان به چند نمای تلویزیونی از یک خیابان بسنده کرده است. صحنه های گردن زنی در پایتخت داعش بدلیل ناتوانی از درست کردن بیگ پروداکشن در حد صحنه معرکه گیری در یک روستا تصویر می شود. همچنین شخصیت ابوعصام بعنوان مسوول امنیتی داعش در رقه بسیار ضعیف طراحی شده است. ضمن اینکه پایان بندی فیلم در صحنه گیر کردن اتوبوس در بیابان نیز اوج ضعف روایت در فیلم است.
* منتقد سینما
