به گزارش سینمایی نیوز و به نقل از ایران‌تئاتر، بهار همیشه خبر از شادی و زندگی دوباره دارد اما در کنار تمام شادی‌ها، جای خالی بسیاری از عزیزان را برای ما یادآور می‌شود، عزیزانی که بهار سال قبل را با حضورشان جشن گرفته‌ایم، در کنارشان نفس کشیده‌ایم و اکنون با یادآوری خاطرات‌شان، رنج ندیدن‌شان را بر خود هموار می‌کنیم. حالا می‌خواهیم، یادی کنیم از هنرمندانی که در سال 1403 صحنه تئاتر را برای همیشه ترک کردند.

محسن متین، یکی از هنرمندان پیشکسوت تئاتر استان مازندران بود که به عنوان اولین فارغ‌التحصیل رشته نمایش در این استان شناخته می‌شد. او مدرک تحصیلی خود را از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران دریافت کرده بود. این هنرمند در طول سال‌های فعالیت خود در جشنواره‌های متعدد به عنوان نویسنده و کارگردان حضور داشت و نویسندگی و کارگردانی نمایش‌های «دو دیوانه»، «عمو زنجیر باف»، «جهنم» و… همچنین کارگردانی نمایش‌های «کاکوی»، «چوب به ‌دست‌های ورزیل»، «خروج»، «ماه شکسته»، «نی لبک شکسته» و… از جمله آثار شاخص او به شمار می‌آیند. متین، نخستین بار با تصویربرداری تلویزیونی تئاتر «کاکوی» و پخش در شبکه‌های رسمی تلویزیون، تئاتر تنکابن را در سطح ملی معرفی کرد. این هنرمند شب 29 اسفند و در واپسین لحظات سال نو دار فانی را وداع گفت و جامعه هنری را در سوگ نشاند.

حسین دهقانی پیشکسوت تئاتر بوشهر، دیگر هنرمندی بود که در اوایل سال جاری خانواده تئاتر را ترک کرد. او متولد یکم اردیبهشت ۱۳۲۷ در بوشهر بود. این هنرمند از نوجوانی در نمایش‌هایی که در بوشهر روی صحنه می‌رفتند، به ایفای نقش می‌پرداخت. او به عنوان بازیگر در دو نمایش «قلندرخونه» و «محپلنگ» به کارگردانی ایرج صغیری، پدر تئاتر بوشهر بازی کرد و در آن دوره با نوشتن نمایشنامه‌ها و بازی‌های درخشان به یکی از پرکارترین هنرمندان تئاتر بوشهر مبدل شد. دهقانی همچنین از پژوهش در تاریخ، آیین‌ها و هنر تئاتر بوشهر نیز درنماند و در این زمینه آثاری چون «تاریخ تئاتر در بوشهر»، «شمربازی» و «اصناف در بوشهر» و مقالات متعددی را منتشر کرد. او که در طول حیات هنری خود نقش مؤثری را در پویایی و پرورش نسلی خلاق در تئاتر بوشهر ایفا کرد، شامگاه شنبه‌، چهارم فروردین ۱۴۰۳ در سن ۷۶ سالگی بر اثر ایست قلبی درگذشت.

بیژن رسولی، بازیگر پیشکسوت تئاتر استان مازندران از دیگر هنرمندانی بود که با شروع سال جدید به خانه ابدی رهسپار شد. او متولد ۱۳۳۲ در شهرستان بابل بود و بازیگری را از سال ۱۳۵۶ با ایفای نقش در نمایش «مسافران» به کارگردانی بهروز مسروری آغاز کرد.  پس از انقلاب نیز در نمایش‌های کمدی با همراهی زنده‌یاد قاسم خدامی، ابوالفضل شانه بندپو، علی محمدی و مهرداد فلاحتگر هنرنمایی کرد. در هفدهم فروردین سال 1403 دار فانی را وداع گفت.

علی‌اصغر قادری‌پناه از هنرمندان هنرهای نمایشی استان تهران و شهرستان ری بود که در آثار نمایشی چون «آسید کاظم»، «خاتون»، «شب بیست یکم»، «سردار سردار» و «فریبا» به ایفای نقش پرداخت. زنده یاد قادری‌پناه پنجشنبه 20 اردیبهشت 1403 به دلیل ایست قلبی بدرود حیات گفت.

کاظم طرفی‌نژاد از پیشکسوتان تئاتر آبادان و استان خوزستان  دیگر هنرمند پیشکسوت تئاتر بود که در اردیبهشت 1403 پس از یک دوره مبارزه با بیماری دیابت و از دست دادن  بینایی خود جامعه هنری را به سوگ نشاند. زنده‌یاد طرفی‌نژاد به همراه زنده‌یادان محسن حاتمی‌نژاد و یوسف جوکار از پایه‌گذاران تئاتر بعد از جنگ و انقلاب در آبادان بودند که از آثار این هنرمند می‌توان به نمایش‌های «در کوره‌راه عاشقی»، «اشغال»، «از مرثیه تا عشق»، «بازارچه عامو» اشاره کرد.

مرتضی اردستانی، بازیگر و گریمور پیشکسوت تئاتر از جمله هنرمندانی بود که به دلیل بیماری در بیمارستان بستری شد و درست در زمانی که امید به بهبود شرایط جسمی‌اش می‌رفت و از بیمارستان مرخص شده بود؛ شامگاه دوشنبه هفتم خرداد از دنیا رفت. مسافران قطار مرگ اما تنها پیشکسوتان هنر نبودند؛ در این میان هنرمندان جوانی از دست رفتند که جای شان روی صحنه خالی است.

افشین رهنمون از همین جوانان بود. او متولد 1360 و دانش‌ آموخته کارشناسی نمایش با گرایش‌ کارگردانی از دانشگاه سوره اصفهان و عضو انجمن بازیگران خانه تئاتر بود که به جز فعالیت در زمینه اجرا و بازیگری، در بخش آموزش نیز فعالیت‌ داشت. این هنرمند جوان در نمایش‌های «آمادئوس» و «دوازده» به کارگردانی منیژه محامدی که هر دو در مجموعه تئاتر شهر اجرا شدند، روی صحنه رفته بود.

محسن پورقاسمی، از هنرمندان استان همدان به ویژه نمایش عروسکی بود. او متولد ۱۳۵۲ در همدان بود و پس از دو سال دست و پنجه نرم کردن با سرطان، روز دوشنبه ۲۸ خرداد ۱۴۰۳ دارفانی را وداع گفت. این بازیگر خلاق  چندین سال به‌صورت حرفه‌ای در حوزه نمایش عروسکی فعالیت داشت و در جشنواره‌های متعدد حضور پررنگ او همیشه محسوس بود.

علی کوهپایه هنرمند پیشکسوت تئاتر و نگارگری تبریز دیگر هنرمندی بود که در اولین روز مرداد ۱۴۰۳ بر اثر ایست قلبی در کرج؛ دارفانی را وداع گفت و  پیکرش پس از انتقال به زادگاهش در قطعه نام‌آوران وادی رحمت تبریز به خاک سپرده شد.  زنده یاد علی کوهپایه سال ۱۳۲۷ هجری شمسی در محله دوه‌چی تبریز دیده به جهان گشود. او علاوه بر نگارگری؛ از سال ١٣٤٨ در زمینه هنر نمایش نیز فعالیت جدی و درخشانی داشته است. این هنرمند  یکی از اثرگذارترین هنرمندان تبریز بود که در نگارش و کارگردانی متون نمایشی پیشگام بوده و همواره نیز در اعتلای هنر آن خطه تلاش‌های فراوانی کرده است. یکی از ماندگارترین فعالیت‌های کوهپایه که اثر آن تاکنون نیز باقی مانده است؛ ترمیم تالار مطالعه تربیت و تبدیل آن به سالن نمایش تئاتر بود، این اقدام با همکاری مدیران وقت و پیگیری جدی او در دهه 40 انجام شد و به یکی از اصلی‌ترین مکان‌های اجرای تئاتر از آن سال‌ها تاکنون تبدیل شده است.

فتح‌الله طاهری دیگر تعزیه‌خوان پیشکسوتی بود که جامعه تئاتر او را از دست داد. این بازیگر و تعزیه‌خوان  17 آبان 1321 چشم به جهان‌ گشود و از سنین نوجوانی تعزیه‌خوانی را آغاز کرد. سپس وارد عرصه‌ تئاتر شد. او  سابقه‌ای 60 ساله در تعزیه‌خوانی داشت. این هنرمند؛ در هفتم مرداد 1403 به علت بیماری گوارشی در بیمارستان بستری شد و در تاریخ 19 مرداد 1403 بر اثر  این بیماری درگذشت.

حسین خانی‌بیک از جمله هنرمندانی بود که تماشاگران او را بیشتر به واسطه حضورش در سریال‌های تلویزیونی به یاد دارند. او  18 مرداد 1320 به دنیا آمد و فعالیت خود را از تئاترهای مدرسه آغاز کرد و سپس در کلاس‌های مهین دیهیم، هنرپیشه‌ معروف حاضر شد. این هنرمند پیش از انقلاب تئاتر را آغاز کرد و در سال 1356 نیز فعالیت سینمایی خود را با فیلم «باغ بلور» تجربه کرد. این بازیگر در سال‌های آخر عمر خود به کرونا مبتلا شد و بعد از آن کم‌کم آلزایمر گرفت‌ و  به تدریج قدرت تکلم و شناخت دیگران را از دست داد و در نهایت 1 شهریور 1403 درگذشت.

پری صابری، کارگردان سرشناس تئاتر ایران نیز از دیگر هنرمندانی بود که درگذشت او جامعه هنری کشور و بسیاری از هنرمندان که سابقه‌ همکاری با او را داشتند؛ به سوگ نشاند. این بانوی هنرمند؛ بعد از مدت‌ها مبارزه با بیماری سه‌شنبه بیستم شهریور ماه دار فانی را وداع گفت.

او متولد اول فروردین ۱۳۱۱ در کرمان بود و  پس از پایان تحصیل دوره متوسطه برای ادامه تحصیل به پاریس رفته و پس از بازگشت به وطن گروه تئاتر پازارگاد را ایجاد کرده بود. صابری در سال‌های ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۷ به عنوان مدیر فعالیت‌های فوق برنامه دانشگاه تهران موفق به تاسیس تالار مولوی شد. او همچنین نشان ابن‌سینا را از یونسکو و لژیون دونور را از فرانسه در سال ۲۰۰۴ دریافت کرد. این هنرمند؛ تنها کارگردان تئاتر ایران بود که نشان شوالیه فرانسه را دریافت کرد.

صابری ترجمه چند نمایشنامه را در کارنامه خود دارد که از شاخص‌ترین آن‌ها می‌توان به کرگردن اوژن یونسکو اشاره کرد. دوستی با فروغ فرخزاد باعث اجرای نمایش «من از کجا، عشق از کجا شد» و فروغ  در نمایش «شش شخصیت در جستجوی نویسنده» صابری به عنوان بازیگر حضور پیدا کرد.

نمایش‌های «من به باغ عرفان»، «هفت خان رستم»، «شمس پرنده»، «من از کجا، عشق از کجا»، «هفت شهر عشق»، «بیژن و منیژه»، «رستم و سهراب»، «رند خلوت نشین»، «یوسف و زلیخا»، «سوگ سیاوش»، «لیلی و مجنون»، «باغ دلگشا» و «کوروش» از جمله آثاری است که این هنرمند روی صحنه برد.

عزت‌الله صمصام متولد سال ۱۳۲۶ در رشت بود. پدرش عنایت‌الله صمصام یکی از بزرگترین شخصیت‌های تعزیه در ایران و گیلان بود. عزت‌الله صمصام از کودکی به سرپرستی پدر وارد تعزیه شد و تا جوانی به این کار ادامه داد. پس از خدمت سربازی به پژوهش در ادبیات تعزیه (شعر آئینی) و موسیقی تعزیه پرداخت. موسیقی تعزیه را نخست از پدر و پس از آن از ابوالقاسم سالاری و محمدحسین دلخوش آموخت. سپس در تهران نزد اسماعیل مهرتاش و در شیراز نزد حسین بیات آموزش موسیقی دید و دوباره نزد اسماعیل مهرتاش بازگشت و به تکمیل آموخته‌های خود ادامه داد و با اجازه‏ استاد خود به تدریس موسیقی ایران پرداخت. در آغاز انقلاب او کارشناس تعزیه در اداره ارشاد اسلامی رشت شد و در سال ۱۳۷۵ گروه تعزیه‌ سوره را در حوزه‌ هنری گیلان مدیریت کرد. او همچنین به تدریس موسیقی سنتی ایران و پژوهش در ردیف‌های آوازی در روزهای آخر عمر خود پرداخت. این هنرمند پیشکسوت تعزیه  29 شهریور 1403 در 77 سالگی دارفانی را وداع گفت.

امیرمحمد صادقی، بازیگر جوان تئاتر که زاده اسفند سال ۱۳۸۳ بود، جمعه نهم آذر ماه بر اثر سقوط از کوه از دنیا رفت. او بعد از اتمام دوره هنرستان هنرهای زیبا مشغول تحصیل در رشته تئاتر بود. از جمله کارهایی که او در آن بازی کرده بود، می‌توان به نمایش‌های «نامه‌هایی بر دوش تندباد» به کارگردانی علی اتحاد، «هله هین هان هلا» به کارگردانی مشترک حمید پورآذری و لیلی رشیدی، «گندم و گرگ ناقلا» به کارگردانی توران عبادی و … اشاره کرد.

حسین توشه؛ بازیگر تئاتر بعد از بستری شدن در یکی از بیمارستان‌های شهر رشت روز در یازدهم آذر درگذشت.  احمد تاچه بندها، پیشکسوت هنرهای نمایشی استان قزوین،دوازدهم آذرماه سال 1403 دارفانی را وداع گفت.

ژاله علو متولد ۱۳۰۶ در تهران شاعر، گوینده رادیو، صداپیشه و هنرپیشه تئاتر، سینما و تلویزیون ظهر سوم دی در ۹۷ سالگی درگذشت. او  از پیشکسوتان عرصه بازیگری و گویندگی و از برگزیدگان هشتمین همایش چهره‌های ماندگار در سال ۱۳۸۹ نیز بوده است. نخستین فعالیت‌های هنری علو از سال ۱۳۲۷ با گویندگی زنده در رادیو و اعلام برنامه‌ها، آغاز شد و پس از آن  به اجرای نمایش‌های رادیویی پرداخت و از پایه‌گذاران برنامه «داستان شب» بود. این بازیگر در حوزه تئاتر و دوبله هم فعالیت‌هایی حرفه‌ای داشت و نقش‌های ماندگاری را گویندگی کرد.

میلاد افواج، دیگر بازیگر جوان تئاتر که در بیست و نه سالگی، پنجشنبه ۶ دی دچار تشنج و در نهایت ایست قلبی  بود.  افواج در آثار تئاتری متعددی از جمله نمایش‌های حمید پورآذری، نرگس هاشم‌پور، محمدرضا علی‌اکبری و مسعود دلخواه به ایفای نقش پرداخته بود.

علی رشوند بازیگر و تهیه‌کننده تئاتر، پنجشبنه 13 دی در ۴۰ سالگی بر اثر تصادف درگذشت. رشوند متولد سال ۱۳۶۴ بود وآخرین حضورش در عرصه هنرهای نمایشی به تهیه‌کنندگی نمایش «لاتاری» به کارگردانی وحید منتظری مربوط بود که در خرداد ۱۴۰۳ در تئاتر هامون روی صحنه رفت. او همچنین در نمایش «خرگوش» به کارگردانی میترا زاهدی به‌عنوان بازیگر روی صحنه رفته بود. پیکر این بازیگر و تهیه‌کننده جوان تئاتر، امروز جمعه ۱۴ دی ماه ۱۴۰۳ در بهشت زهرا به خاک سپرده شد.

مریم منصوری بازیگر تئاتر ایران در سن 53 سالگی بر اثر سکته قلبی چهارشنبه 12 دی  دار فانی را وداع گفت. منصوری در نمایش‌های «عقل صورتی»، «زیر سوال»، «عطر آدم»، «پدران» و… به ایفای نقش پرداخته بود.

نصرت‌الله میرزایی از هنرمندان فعال در حوزه نمایش‌های آئینی و از شبیه خوانان به نام و شناخته شده تعزیه استان مرکزی که بیش از پنج دهه در عرصه تعزیه‌خوانی و در کسوت مخالف‌خوان فعالیت می‌کرد در اردیبهشت 1403 به دیار باقی شتافت.

حیدر نیک‌آیین هنرمند پیشکسوت یادگار هشت سال دفاع مقدس، کارگردان، بازیگر و نقاش پیشکسوت استان یزد بود که کارگردانی نمایش‌های «بودن یا نبودن» و نمایش «احمق‌ها وماه گرفتگی» را برعهده داشت. او در ۶۷سالگی براثر ایست قلبی درگذشت.

صدرالدین حجازی، دیگر بازیگری که هنرنمایی‌اش در آثار تلویزیونی در یادها مانده است اما او نیز از خانواده تئاتر راهی دنیای تصویر شد. او در 16 مرداد 1327 به دنیا آمد و بازیگری را از دوران دانشجویی خود شروع کرد. این بازیگر باتجربه در تئاتر بسیار موفق بود و در سال 1356 موفق به کسب جایزه‌ اسب طلایی از جشنواره‌ بین‌المللی تئاتر شد.

این هنرمند در آخرین سال‌های زندگی خود به سرطان ریه مبتلا شد و در اواسط شهریور 1403 خبر فوت او در رسانه‌ها پیچید که با تکذیب خانواده‌اش همراه بود. سرانجام صدرالدین حجازی در 24 شهریور 1403 بعد از گذراندن دوره‌ای کما به علت عوارض بیماری سرطان، سکته مغزی کرده و چشم از جهان فروبست.

هوشنگ حریرچیان، پای ثابت بسیاری از آثار تصویری سروش صحت بود. این هنرمند؛ متولد 20 مرداد 1311 بود و فعالیت هنری خود را از سن 16 سالگی با بازیگری تئاتر در اصفهان شروع کرد. زنده‌یاد حریرچیان سرانجام در تاریخ 30 مرداد 1403 به دلیل کهولت سن از دنیا رفت.

احمد تاچه بندها، پیشکسوت هنرهای نمایشی استان قزوین، احمد تاچه بندها در دوازدهم آذرماه سال 1403 دارفانی را وداع گفت.

بهروز پیروزیان از اعضای انجمن بازیگران و بدلکاران خانه سینما ۲۳فروردین در سن ۶۸ سالگی درگذشت.

مرحوم بهروز پیروزیان به عنوان بازیگر در فیلم‌های «رد پایی بر شن» و «بادیگارد» و سریال‌های «کت جادویی» و «مامور بدرقه» حضور داشت.
بهروز پیروزیان نخستین تجربه بازیگری‌اش در سینما را سال 1366 در فیلم «ردّ پایی بر شن» ساخته محمدرضا هنرمند پشت سر گذاشت. پیروزیان در سال 1394 در «بادیگارد» ابراهیم حاتمی‌کیا بازی کرد.