به گزارش سینمایی نیوز و به نقل از روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، محمد تقی‌زاده: انیمیشن My Life as a Courgette که در ایران به نام «زندگی من به عنوان یک کدو» ترجمه و شناخته می‌شود یک کارتون سوئیسی فرانسوی است که در سال 2016 ساخته و موفق به نامزدی اسکار در رشته بهترین انمیشن سال شده است. این اثر در رقابت با کارتونهایی چون «لاک پشت قرمز»، «موآنا»، «کوبو» و «زوتوپیا» در نهایت، جایزه آکادمی اسکار را به زوتوپیا باخت با این حال، توانست موفقیت‌های جهانی زیادی را برای سازندگان خود بدست بیاورد. برای نمونه علاوه بر نامزدی در بخش بهترین انیمیشن سال، به عنوان فیلم خارجی زبان از طرف کشور سوئیس به اسکار معرفی شد و در چهل و دومین دوره فستیوال سزار موفق به کسب جایزه بهترین انیمیشن و بهترین فیلمنامه اقتباسی شد. این کارتون در واقع اقتباسی است از رمان «کدو» اثر «ژیل پاریس» که اولین اقتباس از این رمان در سال 2007 و در یک اثر تلویزیونی انجام و این دومین اقتباس از این رمان به شمار می‌آید.
داستان «زندگی من به عنوان یک کدو» و فرم کلی قصه‌گویی در این کارتون همانند آثار کلاسیک نیست و در واقع سازندگان خواسته‌اند در روایتی مدرن و غیرکلاسیک روایتی از زندگی بچه‌های یک یتیم‌خانه را با محوریت کاراکتر اصلی کدو به نمایش درآورند و در این میان نیز به دیگر شخصیتهای این مدرسه کوچک یا یتیم‌خانه نیز پرداخته می‌شود. نکته اصلی در این روایتگری، جذابیت بصری و تاثیرگذاری شگرفی است که از همان ابتدا با طراحی میزانسن و شخصیتهای سمپاتیک تماشاگر را درگیر می‌کند و در مواجهه‌ای انسانی و احساسی سعی دارد مضامین مورد نظر خود که در راستای حمایت از کودکان است به نمایش درآورد.
شخصیت‌پردازی شاید مهم‌ترین و برجسته‌ترین ویژگی انیمیشن «زندگی من به عنوان یک کدو» باشد چرا که همه کاراکترهای این انیمیشن با دقت و ظرافت خاصی پردازش شدند و این طراحی از فرم ظاهری آنها تا درونیات، روحیات و افکار آنها به مخاطب نشان داده می‌شود.برای نمونه بچه‌های این کارتون همگی دارای چشمانی درشت هستند که دقت و جزئی‌نگری آنها را در مواجهه با بزرگسالان نمایش می‌دهد. موهای کدو، سیمون، احمِد، ریموند و کاملی هر یک با رنگ و فرم خاصی طراحی شدند به نحوی که موی آبی کدو به افسردگی و اندوه فراوان این کاراکتر اشاره دارد و موی قرمز سیمون خوی شیطانی و عصبیت درونی آن را نمایان می‌سازد.
نمایش دراماتیک لحظه‌های احساسی تأثیرگذار در طول این انیمیشن بارهاوبارها به تصویر در می‌آید و سازندگان با طراحی موقعیت‌های رئالیستی زندگی در میزانسن‌های سینمایی توانستند علاوه بر ارتباط با مخاطبان از حیث زیبایی‌شناسی نیز اثری تحسین‌برانگیز خلق کنند. لحظات تنهایی بچه‌های یتیم‌خانه و خلاهای عاطفی که آنها احساس می‌کنند از برجسته‌ترین لحظات احساسی کارتون است که تماشاگر کودک و بزرگسال را تحت تاثیر قرار می‌دهد و باعث شده «زندگی من به‌عنوان یک کدو» یکی از احساسی‌ترین و واقعی‌ترین انیمیشن‌های سال‌های اخیر سینمای جهان باشد به‌نحوی‌که برخی تماشای این میزان ناراحتی و غم و غصه را برای کودکان خردسال مجاز ندانستند.
بازخورد منتقدان نیز نسبت به این اثر، بازخوردی تحسین‌برانگیز همراه با توصیفات مثبت بوده که از فرم هنری و زیبایی‌شناسی آن تا شخصیت‌پردازی و نوع روایتگری را شامل شده است. کاربران وبسایت سینمایی روتن‌تومیتوز امتیاز قابل‌توجه 99 از 100 را به این اثر دادند و اعضای متاکریتیک 85 از 100 به انیمیشن اختصاص دادند. عمده نقدهای منتقدان به ویژوال و گرافیک جذاب «زندگی من به‌عنوان یک کدو» اشاره و شخصیتهای فیلم را سمپاتیک و تحسین‌برانگیز دانسته بودند.
زندگی من به‌عنوان یک کدو، 8 میلیون دلار هزینه برده و 10 میلیون دلار فروخته و در جشنواره کن در سال 2016 به‌نمایش‌درآمده است، بااین‌حال از جمله ناشناخته‌ترین و مهجورترین کارتونهایی است که شاید به دلیل حال و هوای غم‌انگیز و ساختار غیر هالیوودی آن‌چنان که بایدوشاید در ایران معرفی و شناخته نشده است.
