به گزارش سینمایی نیوز و به نقل از خبرگزاری صدا و سينما، بعد از یکه‌تازی آثار کمدی در سینما و جذب اکثر مخاطبین هنر هفتم به این آثار از ۲۹ تیرماه اکران آثار کمدی در سینمای ایران به دلیل فرارسیدن ایام عزادرای سیدالشهدا (ع) متوقف شد، این اتفاق باعث شد تا شاید دیگر ژانر‌های سینمایی هم از شانس فروش برخوردار باشند.

سینمای ایران تا قبل از پایان اکران کمدی‌ها و در بازه زمانی هفت روزه ۴۷۴ هزار مخاطب داشته است، از این میزان حدود ۳۵۵ هزار نفر تنها به دیدن دو ساخته کریم امینی یعنی «فسیل» و «شهر هرت» رفته‌اند، یعنی نزدیک به ۷۵ درصد از مخاطبین سینما تماشای آثار طنز را انتخاب کرده‌اند.

یعنی با احتساب میزان مخاطبان دیگر آثار کمدی تنها ۷۰ هزار نفر دیدن اثری غیر کمدی را در سینما انتخاب کرده‌اند.

اما در زمان عدم اکران آثار طنز در بازه زمانی مشابه سینمای ایران ۸۸ هزار مخاطب داشت تا کاهشی حدود ۷۰ درصدی را در این بازه تجربه کند، شاید این آمار و البته مخاطب ۷۰ هزار نفری آثار غیر کمدی قبل از ایام محرم نشان دهنده این نکته باشد که نباید توقع بیشتری از سینمای اجتماعی کشور داشت، هرچند این موضوع زیسب بوم ناقص سینمایی را نشان می‌دهد.

حالا بعد از پایان ایام دهه اول ماه محرم تعدادی از سینما‌ها اکران مجدد آثار کمدی را در دستور کار قرار داده‌اند، برای مثال در روز گذشته (چهارشنبه ۱۱ مرداد ماه) سینمایی «فسیل» مجددا به صدر آثار پرمخاطب سینما بازگشته است.

مطابق با آمار سامانه مدیریت فروش و اکران سینما (سمفا) این فیلم در روزی که ۱۶ هزار و ۷۷۲ مخاطب در هزار و ۴۰۲ سانس برای اکران تمامی فیلم‌ها به سینما رفتند ۲۲۴ سانس را به خود اختصاص داده و ۷ هزار ۶۷۳ مخاطب را به سینما کشاند تا باز هم پرمخاطب‌ترین فیلم روز باشد.

همچنین «شهر هرت»، «عروس مردم» و «آهنگ دونفره» به‌عنوان دیگر آثار طنز سینما در این روز در مجموع ۱۳۳ سانس و ۷۶۳ مخاطب را به خود اختصاص دادند.

احتمالا این آمار با نگاهی به سانس‌های پنجشنبه سینما‌ها در سایت‌های فروش بلیت به همین شکل ادامه خواهد یافت، برای مثال تنها ۳۸ سینما فیلم «فسیل» را به پرده خود بازگردانده‌اند در حالی که این آمار برای روز گذشته تقریبا به نیمی از این تعداد می‌رسید.

قطعا آثار کمدی سینما از مخاطب بیشتری برخوردارند و در شرایطی که هزینه هر بلیت هم افزایش پیدا کرده طبیعی است که مخاطب بیشتر برای تفریح به سینما برود تا فیلم‌های اجتماعی، اما زیست بوم فرهنگی سینما و البته وظیفه‌ای که هنر هفتم ذاتا آن را دنبال می‌کند شرایط دیگری را می‌طلبد.