به گزارش سینمایی نیوز و به نقل از روابط عمومی تالار هنر، پنجمین نشست از سلسله نشست‌های تالار هنر روز جمعه سوم شهریور با حضور سه هنرمند حوزه تئاتر کودک و نوجوان احسان مجیدی، آرش صادقیان و محمد عبدی و محسن امیری (مدیر تالار هنر) برگزار شد.
تربیت مدیران و هنرمندان آینده در سالن‌های نمایش
احسان مجیدی کارگردان تئاتر در این جلسه گفت: «نگرش و سلیقه مدیر در اتفاقات یک سالن نمایش تأثیر زیادی دارد و از این دریچه می‌توان به شاخص‌هایی برای انتخاب آثار رسید.»
او به دوره‌های مدیریتی پیشین اشاره کرد و گفت: «در آن دوره افرادی در شورای هنری حضور داشتند که به جوان‌ها خیلی بها دادند و کارگردان‌های جدیدی به حوزه تئاتر کودک و نوجوان معرفی شدند.»
این هنرمند خودش را یکی از کارگردانان همان دوران معرفی کرده و ادامه داد: «این بها دادن و انتخاب‌های درست، در جشنواره بین‌المللی همدان خودش را نشان داد به طوری که بیشتر کارهایی که انتخاب و یا برگزیده شدند از تالار هنر بودند.»
مجیدی حمایت خوب از نمایش را زمینه‌ای برای انتخاب بازیگران و عوامل باکیفیت عنوان کرد و گفت: «مدیران باید متوجه این باشند که آینده مملکت در دست بچه‌هاست و بچه‌ها در این سالن تربیت می‌شوند و برای تربیت مدیر و تربیت تماشاگر نیاز است که توجه ویژه‌ای به این مسئله بشود.»
او ادامه داد: «اگر یک کار خوب و پر از تماشاگر می‌شود، دلیلش این است که آن کارگردان اساسا پول دارد که می‌تواند بازیگر خوب بیاورد، دکور خوب بزند، موسیقی خوب بسازد و این‌طور کارها بازگشت مالی خوبی هم خواهد داشت.»
مجیدی درباره کارگردانان جوان نیز گفت: «باید به جوان‌ها فرصت داد اما لازم است که به آن‌ها سخت گرفت تا کسانی که توانایی‌اش را دارند بر صحنه تالار بروند. تالار هنر جای کار اولی‌ها نیست مگر اینکه سئانس ویژه برای‌شان در نظر گرفته شود تا کم‌کم خودشان را با محیط حرفه‌ای تطبیق بدهند.»
توسعه فرهنگ و کاهش بزه
آرش صادقیان با تأکید بر جنبه‌های اقتصادی نمایش کودک و نوجوان گفت: «مطالعات انجام‌شده نشان می‌دهد که در هر منطقه و کشوری که برای فرهنگ هزینه شده در آن منطقه جرم و جنایت خیلی کم شده و این را باید یک مدیر فرهنگی بداند و تمام تلاشش را برای حمایت مادی و معنوی از تولید آثار فرهنگی انجام بدهد.»
او ادامه داد: «برای ارتقای اقتصاد تئاتر ابتدا باید ببینیم که مشتری چه می‌خواهد و این مسئله خیلی سختی نیست. در وهله دوم باید ببینیم که چه چیزی تالار هنر را متمایز می‌کند؟ آیا از اپلیکیشن یا سایت مشخص استفاده می‌کند که مشتری را مدیریت کند؟ چقدر از فناوری برای مدیریت استفاده می‌کند؟ تالار هنر به‌خودی‌خود یک مکان فیزیکی است و ما با کارهایی که انجام می‌دهیم باید تعریف کنیم که قرار است چه اتفاقی بیفتد.»
این هنرمند با پرداختن به شیوه انتخاب آثار نمایشی گفت: «چرا در کنار داورها و مدیریت، از باشگاه مشتریان و تعدادی از تماشاگران دعوت نمی‌کنیم تا قبل از انتخاب اثر برای اجرای عموم یک بازخورد ببینیم؟ «پرویو شو» روشی برای انتخاب آثار می‌تواند باشد که در آن تعدادی آدم باسلیقه‌های مختلف می‌آیند و نمایش را می‌بینند و اعلام می‌کنند که این نمایش مناسب بچه‌ها هست یا نه.»
صادقیان استفاده از مدارس و مکان‌هایی را که مخصوص بچه‌هاست، یکی از راه‌های افزایش مخاطب عنوان کرد و گفت: «برای بچه‌های این مراکز برگه‌های تخفیف برای یک سال اجرا در نظر بگیریم. باید با این روش تالار هنر را برای مخاطبینش تعریف کنیم.»
او در ادامه تأمین مالی که بخشی از آن را دولت و بخش دیگر را بیزینس‌ها بر عهده داشته باشد را شیوه درست‌تری دانسته و ارتباط خوب و مستمر با بیزینس‌ها را یکی از نکات پراهمیت دانست.
این کارگردان تئاتر تأکید کرد که باید از پتانسیل تابستان استفاده بهینه کنیم و برای بچه‌ها برنامه‌های تفریحی ایجاد کنیم.
او ادامه داد: «سیستم‌سازی برای تالار هنر بسیار مهم است تا بعد از رفتن مدیر همه‌چیز به‌هم نریزد.»
این هنرمند حوزه تئاتر کودک و نوجوان درباره شیوه انتخاب آثار نیز گفت: «برای انتخاب آثار به‌جای متن پروپوزال بگیریم. خروجی نمایش را طبق طراحی که کارگردان دارد بسنجیم.»
او درباره اجرای نمایش‌های ایرانی یا خارجی گفت: «با توجه به اینکه بچه‌های امروز از دنیای مجازی بهره می‌برند، مرزها دیگر وجود ندارد و نمی‌شود گفت که کار ایرانی اولویت داشته باشد یا خارجی. این تفکیک دیگر معنا ندارد. هر کاری که بتواند تأثیر بگذارد می‌تواند کار خوبی باشد.»
کارگردان دغدغه تماشاگر دارد
محمد عبدی، بازیگر و کارگردان تئاتر با بیان این جمله که «تئاتر کودک و نوجوان نیاز به حمایت دارد و حمایت به سبک گذشته پوسیده است» گفت: «کارگردان در بخش اول دغدغه تماشاگر دارد و این باید به‌نوعی سازمان‌دهی شود که هر تماشاگری که به سالن می‌آید، مشخصاتش ثبت شود که در آینده بتوان از آن استفاده کرد.»
او ادامه داد: «همه تغییرات در همه دنیا از کودکان شروع می‌شود؛ بنابراین سالن کودک و نوجوان جای مهمی است و باید از کارمندان متخصص استفاده شود. حتی در بازاریابی و جذب اسپانسر باید نیروی متخصص این حوزه را داشته باشد. باید چکمه‌های آهنی به پا کنیم و تغییرات اساسی ایجاد کنیم. نمایش کودک و نوجوان را در کنار کار هنری به بیزینس تبدیل کنیم.»
این هنرمند تعامل با صداوسیما و بهره‌مندی از تبلیغات نمایش در تلویزیون را یکی از راه‌هایی بیان کرد که می‌تواند تأثیر بلندمدت و به‌سزا در این زمینه بر جای بگذارد.
عبدی نیز انتخاب اثر به‌جای متن از خروجی تولیدشده را مسیری کامل‌تر دانست که با آن می‌توان ارزیابی درست‌تری از اینکه سلیقه کودک امروز را برآورده می‌کند یا نه به دست آورد.
او افزود: «باید در درامی که برای کودکان استفاده می‌شود از ابزارها و نشانه‌های مدرنیته استفاده کرد؛ چراکه بچه‌ها بیشتر اوقات با تبلت کار می‌کنند بنابراین نمایش‌های قدیمی باید به‌روز شوند که بچه‌های امروزی ببینند و بپسندند.»
در پایان عبدی از اضافه شدن درس نمایش کودک و نوجوان در دانشگاه‌ها پیشنهاد داد و گفت: «خیلی از هنرمندان کارهای خارجی خوب را ندیده‌اند. می‌تواند در تالار هنر این اتفاق بیفتد که یک روز مشخص را برای اکران فیلم تئاترهای خوب خارجی برای هنرمندان این حوزه در نظر بگیرد. این اقدام تأثیر خوبی روی به‌روز شدن و سبک کار هنرمندان خواهد داشت.»
