به گزارش سینمایی نیوز و به نقل از خانه موسیقی ایران، علی اکبر شکارچی، نوازنده پیشکسوت کمانچه و مدرس موسیقی در غم از دست دادن یار دیرینه استاد اسماعیل وجدی متنی را منتشر کرده است.
متن این یادداشت به شرح زیر است..
نداند کسی چاره از دست مرگ چو باد خزان است و ما همچو برگ
شکاریم یکسر همه پیش مرگ سرِ زیرِ تاج و سرِ زیرِ ترگ
بسیار متأسفم که باخبر شدم دوست دیرینه و هنرمند عزیز، “استاد اسماعیل(منوچهر) وجدی” در ناباوری، جهان موسیقی را تنها بگذاشت و از این جهان برفت.
مثل اینکه همین چند روز پیش بود که در ترم یک رشته موسیقی دانشکده هنرهای زیبا، دانشگاه تهران در سال ۱۳۵۰، من و زنده یادان: عطا جنگوک با ساز تار و اسماعیل وجدی با ساز ویولن.
و عمرشان دراز باد: مسعود شناسا با ساز سنتور، محمدعلی کیانی نژاد با ساز نی، مهدی صدیفی و محمد اولیایی با ساز ویولن در کلاس ردیف نوازی استاد فقید جلال ذوالفنون و بعدها در کلاس زنده یادان: دکتر داریوش صفوت و نورعلی خان برومند حاضر شدیم؛ هر کدام از دیاری و هر یک با اشتیاقی نهفته و وصف ناپذیر.
نمی دانم شنبه و سه شنبه، وجدی از آمل چه ساعتی حرکت می کرد که ساعت ۹ صبح، بدون غیبت سرکلاس حضور پیدا می کرد. هیچگاه نمیتوانم چهره خسته و خواب آلود او را با قلبی لبریز از عشق، عشق به موسیقی این سرزمین، عشق به آموختن و آنهم عشقی که در اندیشه و انگشتان او به نغمه در می آمد، فراموش کنم.
عشق داغیست که تا مرگ نیاید نرود هر که بر چهره از این داغ نشانی دارد
من همیشه با خود می گفتم:
یادگیری، تدریس، تحقیق و پژوهش در طول یک عمر پُربار و سرفراز ، نشان داغ عشقی است که وجدی بر پیشانی داشت.
یادش گرامی و نامش جاودان باد
من درگذشت این دوستِ عزیز و هنرمند را به خانواده گرامی و همه عزیزانش، و به اهالی موسیقی ایران و مازندران و همچنین به همراهان او در تعاونی هنری شیدای آمل صمیمانه تسلیت می گویم.
بدرود ای دوست صبور و پُر تلاش
بدرود ای گنجینه صوت و نغمه و تواضع و بی ادعا
بدرود
بدرود
علی اکبر شکارچی
چهاردهم آبان ۱۴۰۲
