به گزارش سینمایی نیوز و به نقل از روابط عمومی خانه کتاب و ادبیات ایران، به مناسبت چهل‌وپنجمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران و در سفر یاسر احمدوند؛ معاون امور فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به هند برای شرکت در سی‌ودومین نمایشگاه بین‌المللی کتاب دهلی‌نو، روزنامه اردو زبان صحافت گفت‌وگوی مفصلی با او را منتشر کرده است که ترجمه بخش‌هایی از آن را می‌توانید در ادامه بخوانید:
* ماهیت انقلاب اسلامی چیست و چه نیازی به آن بود؟
کشور ایران مثل هند دارای تمدنی بسیار قدیمی است و ویژگی مهم جوامعی که همیشه رو به ارتقا و دارای سابقه هستند این است که آنها همیشه به مردم خود توجه دارند و عوامل پیشرفت آنها را فراهم می‌کنند. به همین صورت در ایران نیز بسیاری احساس کردند که برای پیشرفت کشور و مردم نظام حکومتی باید تغییر کند. مردم ما یقین داشتند که این تغییرات را می‌توان به رهبری امام خمینی (ره) انجام داد.
* بعد از انقلاب اسلامی چه تغیراتی در ایران صورت گرفت و اثرات آن بر دنیا چه بوده است؟
مهم‌ترین تغییری که ما مشاهده می‌کنیم تمدنی و فرهنگی است. یعنی بعد از این انقلاب طرز فکر مردم درباره زندگی و فرهنگ تغییر کرد و عزت نفس و اعتماد به نفس در مردم به وجود آمد که آنها خودشان می توانند به روش‌های خود کشور را اداره کنند و نیازی به دیگران نیست. مردم ایران خواستار استقلال و آزادی بودند که در نتیجه این انقلاب حاصل شد. و به این طریق پیغامی به کشورهای همسایه رسید که اگر آنها نیز بخواهند می‌توانند مستقل شوند و به همین دلیل در گوشه و کنار دنیا این انقلاب مورد استقبال قرار گرفت.
* نهضت‌های مختلفی در دنیا شکل گرفت. انقلاب اسلامی با این نهضت‌ها چه تفاوتی دارد؟
ویژگی مهم انقلاب اسلامی این بود که موضوع آن خود انسان بود و گرنه در نهضت‌های دیگر عوامل اقتصادی یا سیاسی و… نقش دارند. در انقلاب اسلامی ما هیچ شعاری مبنی بر مسائل اقتصادی نبود با این که در آن زمان ملت ایران را به فقر دچار کرده بودند. عزت نفس عامل اصلی انقلاب اسلامی بود و در نتیجه آن امروز این کشور و مردم آن اعتماد خاصی به خود دارند. دومین عنصر مهم انقلاب اسلامی، عنصر روحانیت و معنویت است که آن را از دیگر انقلاب‌ها متمایز می‌کند. اراده مردم و رهبری امام خمینی (ره) باعث به وجود آمدن عنصر معنویت در این انقلاب شد.
* نظر شما درباره روابط فرهنگی ایران و هند چیست و چه انتظاری از آینده این روابط دارید؟
از منظر تاریخی رابطه هند و ایران یک رابطه بسیار قدیمی است. زبان فارسی تا مدت‌ها زبان اشراف و دربار بود. در این دوران شعرا و ادبای بسیاری بودند که به فارسی شعر سرودند برای مثال بیدل دهلوی و یا دیگر شعرا که شعر فارسی آنها مورد پسند است. نکته مشترک دیگر این دو کشور، مسئله عرفان است که در هند به آن تصوف می‌گویند که رابطه انسان با خدا، محور اصلی آن است. سلسله‌های تصوف اسلامی بسیاری در هند رشد کردند. مانند سلسله چشتیه و سلسله‌های دیگر هم هستند که اصل آنها وابسته به همین کشور است. ما می‌توانیم بگوییم که با توجه به تاریخ درخشان روابط دو کشور، روابط فرهنگی بین دو کشور در عصر حاضر در آن سطح گذشته نیست. به نظر من با این گذشته درخشان رابطه فرهنگی دو کشور باید بیش از این می‌بود. به نظر من فاصله‌ای بین مردم هند و ایران و دو کشور به وجود آمده است. نسل جدید ایران با هند و نسل جدید هند با ایران چنان که باید و شاید آشنا نیست بنابراین ضرورت دارد که این فاصله‌ها از بین برود.
* دولت هند زبان فارسی را به عنوان یکی از زبان‌های کلاسیک هند به رسمیت شناخته است. بعد از این تصمیم مهم آینده زبان فارسی در هند را به چه صورت می‌بینید؟
ما خیلی خرسندیم ۱۴۰ مرکز آموزش زبان فارسی در دانشگاه‌ها و دانشکده‌ها در هند فعال است و هزاران نفر به فراگیری این زبان می‌پردازند. ما خوشحالیم که زمانی که ایران به عضویت کشورهای بریکس درآمد، نارندرا مودی نخست وزیر هند به زبان فارسی در حساب تویتری خود به ایران تبریک گفت. این امر نشان می‌دهد که میراث مشترک فرهنگی و تمدنی دو کشور رابطه عمیقی دارد. زبان فارسی فقط زبان ایران نیست. بلکه زبان فارسی بخش مهم میراث تاریخی و فرهنگی هند است. ما تمام سعی خود را انجام می‌دهیم تا زبان فارسی رونق پیشین خود را به دست آورد. در همین راستا، در نمایشگاه بین المللی کتاب تهران از هند دعوت می‌کنیم تا بتوانیم دو ملت را بیشتر به هم نزدیک کنیم. علاوه بر این ترجمه ادبیات دو کشور به زبان‌های فارسی و اردو نیز یکی از اقدامات ما در این زمینه و فرستادن شعرا و ادبای فارسی به هند و شرکت فعال آنها در محافل ادبی هند نیز در همین زمینه است که به وسیله آن ما می‌توانیم روابط فرهنگی دو کشور را مستحکم‌تر کنیم.
* روابط هند و ایران در بیشتر زمینه‌ها در حد قابل قبولی است. دلیل آن چیست و آن را حاصل زحمات چه کسانی می‌دانید؟
در این زمینه شخصیت‌های مختلفی را می‌توان نام برد، ولی ممکن است نام برخی از قلم بیفتد. پس به صورت خلاصه می‌توان گفت که یک سلسله طولانی است که این خدمات را انجام می‌دهند. زبان فارسی و ترجمه‌های صورت گرفته نیز نقش مهمی دارند که به وسیله آن ما می‌توانیم مردم دوکشور را با ادبیات یکدیگر آشنا کنیم.
یکی از اهداف سفر به هند این است که بتوانیم صنعت نشر این کشور را سال آینده به نمایشگاه بین المللی کتاب تهران به صورت مهمان ویژه دعوت کنم. امیدوارم که در نمایشگاه بین المللی کتاب دهلی در سال آینده ما به عنوان مهمان ویژه حضور داشته باشیم. به نظر من رابطه خوبی باید بین طبقه تحصیل کرده دو کشور وجود داشته باشد و به تبادل نظر علمی بپردازند و به این صورت روابط علمی و فرهنگی دو کشور مستحکم‌تر شود.
