سید عباس صالحی (وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی)، فاطمه مهاجرانی (سخنگوی دولت)، نادره رضایی (معاون امور هنری)، اتابک نادری (سرپرست اداره کل هنرهای نمایشی)، اسرافیل فرج‌اللهی (مدیرعامل انجمن هنرهای نمایشی)، رائد فریدزاده (رئیس سازمان سینمایی)، محمد اله‌یاری فومنی (مدیرعامل بنیاد رودکی)، سیدعباس عظیمی (مدیرعامل موسسه هنرمندان پیشکسوت)، منظر لشکری، شهره سلطانی، اصغر همت، پوران درخشنده، بهزاد فراهانی، شکرخدا گودرزی، ناهید مسلمی، زهرا سعیدی، شهرام گیل‌آبادی، فریدون محرابی، محمدرضا جعفری‌جلوه، مهدی شفیعی، مهدی میامی، مسعود فروتن، نیکنام حسین‌پور، میکاییل شهرستانی، ایرج راد، هادی مرزبان، بیوک میرزایی، فرهاد بشارتی، کوروش سلیمانی، منوچهر شاهسواری، شمسی صادقی، لیلا بلوکات، شهیندخت نجف‌زاده، مریم معترف، صفا آقاجانی، امین اشرفی، ابوالحسن تهامی، خیرالله تقیانی‌پور، محسن سوهانی، علی همت مومیوند و… از جمله مدیران و هنرمندان حاضر در مراسم وداع با ژاله علو بودند.
پس از تلاوت آیاتی از قرآن کریم فریدون محرابی که اجرای مراسم را برعهده داشت به شرح خلاصه‌ای از کارنامه هنری علو پرداخت.
شهیندخت نجف‌زاده هنرمند پیشکسوت و دوست و همکار ژاله علو پشت تریبون رفت و گفت: «در خانم ژاله نوری روشن شده بود و همه ما از این نور سرمست بودیم. او منبع الهام بود. من چقدر خوشبخت بودم که می‌توانستم از او کمک بگیرم و به حریم او راه یافته بودم. رادیو نمایش خانه اول و همیشگی او بود و در این اواخر که کار دوبله و سینما انجام نمی‌داد گاهی به ارگ می‌آمد. استودیو هشت رادیو پر از خاطرات زیبا از اوست.»
این هنرمند تئاتر و رادیو گفت: «دوستان پیشکسوتان زنده را دریابید و تلاش کنیم هنر را از ابتذال دور نگه داریم.»
مسعود فروتن با تسلیت گویی به حاضران و خانواده علو گفت: «سال‌ها پیش در شهرستان زندگی می‌کردیم و تنها وسیله سرگرمی‌مان رادیو بود و صدای ژاله علو را از آن می‌شنیدیم و می‌خواستیم ببینیم او کیست؟! که در روزنامه‌ها دیدیم او هنرپیشه تئاتر است و گوینده و هنرپیشه سینما. به تهران که آمدم، در راهروهای رادیو می‌ایستادم که به ایشان سلام کنم و افتخارمان بود که جواب‌مان را بدهد.»
او ادامه داد: «او نظم و ترتیب زیادی در کار داشت که سر ساعت بیاید، رأس ساعت شروع کند و حتی چای بخورد. شاهرخ فرزند او زمانی پیشنهاد داد که به من ضبط صوت می‌دهد تا صحبت‌هایش را که از خاطرات گذشته بود، ثبت کنم اما خود خانم علو مخالفت کرد و گفت در خاطراتم اسامی زیادی هست که نمی‌خواهم غیبت محسوب شود و یا دلخور شوند.»
این هنرمند افزود: «ژاله هنوز هست چون صدایش هست و حضورش هنوز احساس می‌شود.»
ابوالحسن تهامی دوبلور و پیشکسوت رادیو در ادامه مراسم پشت تریبون رفت و گفت: «او را ابتدا شوکت نام گذاشتند چون می‌دانستند چه بزرگی به جهان پای گذاشته است.»
او افزود: «خداوند بسیار بر او مهر می‌ورزید که ۹۷ سال با عزت به او عطا کرد. صدای ویژه‌ای داشت که در میان هزار صدا شاخص و آشنا بود.»
تهامی در ادامه صحبت‌های خود افزود: او با صدایش شخصیتی متفاوت را که تا آن زمان نمی‌شناختیم ایفا کرد. در رادیو هم حضور متفاوتی داشت و با شنیدن صدای او تجسم می‌کردیم که چه هنری پشت این صدا وجود دارد.»
بهزاد فراهانی دیگر هنرمندی بود که در این مراسم حضور داشت و گفت: «از ژاله علو بسیار آموختم. من سخنرانی برای علو بلد نیستم و کسانی که با او کار کرده‌اند، می‌دانند چه عزیزی از دست داده‌ایم.»
او در ادامه با درخواستی از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و معاون امور هنری گفت: «هنر این بانو را با نصب مجسمه‌اش در مقابل استودیو هشت رادیو نگه دارید تا ما هم بدانیم جزو کاروان خوب ایران آن زمان بوده‌ایم و رفتنی هستیم.»
این هنرمند تاکید کرد: «اگر کشور و یا دولت بودجه ندارد که این تندیس را بسازد ما بچه‌های قدیم و جدید رادیو حاضریم حداقل مخارج ساختش را بر عهده بگیریم و همراه مجسمه‌سازان شویم.»
همچنین فاطمه مهاجرانی نیز در سخنانی گفت: «ما از دریچه تلویزیون و از صحنه تئاتر او را دیدیم. من هم از کارهای او مهربانی، نظم، دقت و شفقت را برداشت کردم.»
او ادامه داد: «او شعر می‌گفت، صداپیشگی می‌کرد، در سینما موفق بود و از همه ظرفیت‌های وجودی اش استفاده می‌کرد، ترسی از مرگ نداشت. او نقشی دارد که میرا نیست. علو او از جان بی‌حسدی است که داشته و مهری که با مردم داشت را از رشته الهی کسب کرده بود و به همین خاطر نامیرا است.»
مهاجرانی در پایان سخنانش خطاب به بهزاد فراهانی گفت: «استاد بهزاد فراهانی فرمایش و درخواست شما برای ساخت و نصب مجسمه بانو ژاله علو انجام خواهد شد.»
ایرج راد به‌عنوان آخرین هنرمند و پیشکسوت درباره ژاله علو گفت: «همه ما متاسفیم برای درگذشت این هنرمند بزرگ. خانم علو انسان بزرگ و والایی بود؛ او امروز جایگاه ارزشمندی را در تاریخ هنر ایران رقم زده است.»
راد افزود: «صرفا فقط هنرمند بودن مهم نیست، انسان بودن نیز اهمیت دارد و ژاله علو یک انسان به تمام معنا بود و امروز در مقابل آنچه که با عشق برای مردم انجام داد، تعظیم می‌کنیم. اگر ژاله علو تاثیرگذار بود به خاطر روح بلندش در این دنیا بود.»
شاهرخ رزمجو فرزند علو که در مراسم حضور داشت در قالب نوشته‌ای به حضور ۷۴ ساله در هنر و عشق مادرش به رادیو اشاره و از همه افرادی که به این مراسم آمده بودند، تشکر کرد. او در این یادداشت تاکید کرد که ژاله علو با صدا و آثارش تا ابد ماندگار خواهد بود.
در پایان این مراسم هنرمندان با قرار دادن شاخه گل بر روی پیکر زنده یاد ژاله علو به سمت قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) بدرقه کردند.
