«جناب آقای ابوالفضل پورعرب

درگذشت بانوی بزرگوار، مادر گرامی‌تان، غمی‌ است جانکاه و اندوهی که تنها دل‌های آزموده‌ مهر مادری آن را درک می‌کنند. هیچ واژه‌ای تسلی‌بخش خلأ عاطفی مادری نیست که سایه‌اش، آرام‌بخش سالیان پر فراز و فرود زندگی ا‌ست.مادران، نخستین پناه جهان‌اند؛ آن‌ها که در سکوت، در نگاه، در دعاهای بی‌وقفه‌شان، پشتیبان حضور ما در جهان‌اند. بی‌تردید، مهربانی آن بانوی شریف در روح شما جاری‌ست؛ آن‌چنان که در نگاه و بازی‌هایتان، همیشه ردی از عاطفه و صداقت بوده است.از طرف خود و خانواده موزه سینما، این فقدان را صمیمانه تسلیت می‌گویم. برایتان صبوری و برای روح آن مادر آرام و آسمانی، آرامش ابدی از درگاه خداوند مهربان مسئلت دارم.»