بیانیه خانه سینما در پی التهابات اخیر به شرح زیر منتشر شد
سینمای ایران، همواره تلاش کرده تا بازتاب خواستن‌ها و نخواستن‌ها، هنجارها و ناهنجاری‌های جامعه و هشدار دهنده‌ی سوء تدبیرها باشد. هر چند در سال های اخیر، نه تنها از سوی مسئولین کشور کمترین توجهی به پیام‌ها، معانی و هشدارهای موجود در آثار سینمای ایران نشده، تا راهگشای مشکلات اجتماعی باشد، بلکه غالبا سینماگران و هنرمندان مجبور بوده‌اند با انبوه ناملایمات و تیغ سانسور دست و پنجه نرم کنند.
تاریخ نشان داده هربار نقش اجتماعی هنرمندان (که بواسطه ی تعامل با مردم شکل گرفته ) مورد پسند نهادهای حاکمیت نبوده، سوء تفاهم هایی شکل گرفته که با گسترش آن، زمینه حرمت شکنی و از بین رفتن نقش گروه های مرجع جامعه و بخصوص هنرمندان ایجاد خواهد شد.
در روزهای پر التهاب اخیر شاهد دو نوع رفتار متناقض از سوی نهادهای حاکمیت بوده ایم؛ همچنان که از سویی بحث گفتگو و پرهیز از قطبی کردن جامعه و نقش موثر هنرمندان به عنوان بازتاب دهنده خواست جامعه از سوی مقامات کشور، از جمله ریاست قوه قضاییه مطرح می‌شود، از سوی دیگر فهرست احضارها، ممنوعیت خروج و فعالیت هنرمندان نیز هر روز گسترش می‌یابد. درکنار این دو شیوه ی متناقض (و شاید هماهنگ) ، رفتارهای تحریک آمیز دیگری نیز برآتش این سوتفاهم می افزاید.
نصب بیلبوردی بزرگ شهری با عنوان زنان ایران که عکس العمل ها در مواجهه با آن قابل پیش بینی بود، عملاً نظریه ایجاد گفتگو را منتفی و آن را به یک بحث نمایشی و راهبردی برای از سرگذراندن بحران فعلی تبدیل میکند.
جامعه اصناف سینمایی ایران با ابراز نگرانی از این رفتارهای متناقض به مجموعه‌ی دستگاهها و نهادهای حاکمیت که مایل به گفتگو با معترضین هستند توصیه میکند این رفتار پرتناقض را متوقف کرده و زمینه‌ی آزادی دلسوزان و به ویژه هنرمندان دربند و یا در شرف دریافت احکام سنگین را فراهم کرده و از احضارهای پی‌در پی و رفتارهای خشونت بار که ناقض اصل گفتگوست اجتناب نمایند تا در قدم نخست، طرح بحث گفتگو و ایجاد وفاق، قابل باور شود.
