فیلم «کانیبال هولوکاست» محصول ۱۹۸۰ یکی از بدترین فیلم‌های تمام دوران شناخته می‌شود و اولین فیلمی است که از فیلم‌های به جای مانده قبلی در آن استفاده شده است. نمایش این فیلم در چندین کشور به دلیل نمایش خشونت فیزیکی، تجاوز جنسی و حیوان آزاری ممنوع شد و حتی سازنده‌اش به اتهام فحاشی دستگیر شد. او متهم به قتل چندین بازیگر در برابر دوربین برای نمایش وحشی‌گری واقع‌گرایانه شد، اما بعداً تبرئه شد.
او در طول دوران کاری‌اش فیلم‌های دیگری هم ساخت اما «کانیبال هولوکاست» به فیلم کالت کلاسیک در ژانر فیلم‌های ترسناک بدل شد و در فرانسه لقب موسیو آدمخوار به وی داده شد.
دئوداتو کارش را با چهره‌هایی چون روبرتو روسلینی و سرجو کوربوچی شروع کرد و چند فیلم موزیکال کمدی در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ ساخت و با فیلم جنایی اسپاگتی «مثل یک پلیس زندگی کن، مثل یک مرد بمیر» در سال ۱۹۷۶ سرو صدا به پا کرد. این فیلم به دلیل صحنه‌های خشونت بار با سانسور روبه‌رو شد.
وی «آخرین جهان آدمخوار» را سال ۱۹۷۷ ساخت که به دلیل نمایش آزار حیوانات با سانسور روبه‌رو شد و بعد «کانیبال هولوکاست» را ساخت. این فیلم با بازی رابرت کرمان، گابریل یورک و فرانچسکا سیاردی درباره یک گروه نجات آمریکایی است که در جستجوی مستندسازان گمشده‌ای هستند که داشتند فیلمی درباره قبایل آدمخوار در جنگل‌های بارانی آمازون می‌ساختند. این فیلم در ۵۰ کشور ممنوع شد اما میراث آن الهام‌بخش فیلمسازانی چون کوئنتین تارانتینو، الی راث و اولیور استون بود.
این کارگردان همچنان به ساخت فیلم‌های ترسناک ادامه داد که «شمارش جسد» و «شبح مرگ» از جمله آنها هستند. او در فیلم ترسناک الی راث با عنوان «متل: قسمت دوم» در نقش یک آدمخوار جلوی دوربین رفت.
