سینمایی نیوز- علی باقری را می توان بازیگر فعال و پرکار این روزهای سینمای ایران دانست. هم اکنون او به غیر از نقش اصلی فیلم «دشت خاموش» به کارگردانی احمد بهرامی، در دو فیلم کوتاه از بسته وضعیت قرمز هم به عنوان بازیگر نقش آفرینی کرده یکی در فیلم کوتاه «شوفر» رضا نجاتی و دیگری فیلم کوتاه «صحنه» به کارگردانی امیر مهندسیان. او همچنین در فیلم «گلدین تایم» به کارگردانی پویا کاکاوند که در سینماهای هنروتجربه اکران شده بود حضور داشت. علی باقری اهل شیراز و بازیگری بی ادعاست که از مشهور شدن می ترسد. جالب اینکه نخستین تجربه او در بازیگری هم با یک فیلم هنرو تجربه ای بوده: فصل باران های موسمی مجید برزگر در سال ۸۶، اما با دهمین فیلمش و بازی در فیلم «اژدها وارد می شود» به کارگردانی مانی حقیقی شناخته شد. باقری یکبار دیگر نیز با مانی حقیقی در فیلم«خوک» همکاری داشته گرچه حالا خیلی او را بیشتر به خاطر بازیش در فیلم «متری شش و نیم» سعید روستایی و سریال «هم گناه» مصطفی کیایی می شناسند.

با این همه او بیشتر خود را متعلق به تئاتر می دانند و آنها که اهل تئاتر هستند علی باقری را یکی از بهترین های این عرصه می شناسند. او تئاتر را از نوجوانی و در شیراز آغاز کرد. در دانشگاه کارگردانی سینما خوانده و بعد شروع به ساخت چند فیلم کوتاه کرده ولی دوباره از سال ۱۳۸۶ به بازیگری برگشت. اولین نقش جدی تئاتری که بازی کرد به سال ۱۳۷۵ برمی‌گردد که در نمایش “کبودان و اسفندیار” به کارگردانی نادعلی شجاعی ایفای نقش کرده بود. علی باقری یک‌بار از جشنواره دانشگاهی جایزه گرفت و یک‌بار هم به خاطر بازی در یک فیلم کوتاه از جشنواره آمریکا  که هنوز به دستش نرسیده است. همچنین برای فیلم “اژدها وارد می‌شود” هم کاندید بازیگر مکمل جشن خانه سینما شد ولی هیچ‌وقت در جشنواره تئاتر فجر و جشنواره فیلم فجر جایزه ای نبرده است. با این حال او از نظر بسیاری از منتقدان سینما، بازیگر توانمند و با استعدادی است که به ویژه در نقش های کوتاه و فیلم های کوتاه خوش می درخشد.

علی باقری به شدت به بازی در فیلم های کوتاه علاقمند است و می توان او را یکی از بهترین بازیگران فیلم های کوتاه دانست. خودش درباره این علاقمندی گفته است:« به نظرم یک فیلم کوتاه خوب بیشتر از یک فیلم بلند متوسط در بین سینماگران دیده می‌شود. کارگردان‌های فیلم کوتاه انگیزه زیادی برای معرفی فیلم‌های خودشان دارند. ضمن این که حضور در فیلم‌های کوتاه برای من یک فرصت خوب برای یادگیری است. شاید یک دلیل خودخواهانه‌اش این است که مثل ورزشکارانی که با تمرین آماده می‌شوند، می‌خواهم همیشه آماده باشم. دلیل دیگری که دارد این است که یک راه درآمد خوب‌تری برای من محسوب می‌شود. بچه‌های فیلم کوتاه آدم حسابی هستند و  شریفانه به سینما نگاه می‌کنند. آن‌ها هنوز نمی‌توانند به جنبه بیزینس سینما نگاه کنند و به همین خاطر مجبور هستند روی جنبه هنری سینما تمرکز کنند و این برای من فرصت بسیار خوبی است.»

بدون شک یکی از بهترین بازی های علی باقری که نقش محوری قصه هم بود بازی در فیلم «دشت خاموش» است. او درباره این فیلم و حضورش در آن گفته است:« من فیلم “دشت خاموش” را اولین بار در جشنواره ونیز دیدم. در ابتدا ما بازیگران حس جالب و عجیبی داشتیم و می‌گفتیم یا فیلم بسیار خوبی می‌شود یا همه ایده‌ها خراب می‌شود. احمد بهرامی بسیار سرسخت روی ایده‌های خودش پافشاری کرد و شک نداشت که این فیلم موفق می‌شود. بنابراین ما نیز ترجیح ‌دادیم تمام ایده‌های کارگردان و فیلمنامه را خوب و به درستی اجرا کنیم. واقعاً به نظرم همه چیز این فیلم خوب بود و از سطح خوبی برخوردار بود. اصلاً به خاطر همین بود که جایزه بخش افق‌های هفتاد و هفتمین دوره جشنواره فیلم ونیز را از آن خود کرد.»

علی باقری در «دشت خاموش» نقش یک سرایدار کوره آجرپزی را بازی می کند که در عین حال دستیار رئیس آجرپزی نیز هست. او رابط کارگرها با رئیس است و از بچگی هم زندگی او آنجا بوده است اما تراژدی زندگی او به جایی ختم می شود که پایان تکان دهنده فیلم را رقم می زند. بدون شک بازی علی باقری در نقش «لطف الله» در «دشت خاموش» نقطه عطفی در کارنامه حرفه ای اوست.