به گزارش سینمایی نیوز و به نقل از ارتباطات و اطلاع رسانی مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، محمداحسان مفیدی:  فیلم‌نوشت‌های ابتدایی، نماهای متعدد از بالا که بیایان و قنات را به تصویر می‌کشد و مردی که به دل سیاهی می‌زند تا راه آب را بازکند، همین‌ها کافی‌ست تا تکلیفمان با مستند «قلعه‌ برقرار» روشن شود. داستان آب است و آبادانی، پیرمردی که خود با جملاتی که به اندازه‌ی کویر ساده‌ و صمیمی‌‌اند به ما می‌گوید به یک قلعه مخروبه در کویر راوند کاشان آمده و با دستان خود آن را زنده و برقرار کرده‌ است، «فقط با یک قنات و یک چکه اب».

فرشاد فدائیان، خوب دانسته که برای نشان دادن عظمت کار مرتضی گندمی راوندی باید چه فواصل و زوایایی را انتخاب کند. نماهایی از بالا که با استفاده هنرمندانه از خطوط و نقاط، کشاورزی، دامداری و چاه‌های قنات را در دل یک کویر خشک به تصویر کشیده‌اند. او هم صداها را خوب به خدمت گرفته و هم گذاشته سکوت کویر کارش را انجام دهد. از همین روست که فدائیان در فیلم خود از موسیقی استفاده نکرده است.

کلمات و دیالوگ‌ها اندک هستند و آن چند جمله‌ای هم که گفته شده در خدمت انتقال این مفهوم است که اگر هیچ کس هم به کمک من نیاید، خودم از عهده همه چیز برخواهم آمد. «قلعه برقرار» مستند صبوری است، عجله ندارد و گام‌هایش را آهسته بر می‌دارد، ارزش سکوت را می‌فهمد و آنچنان ما را مسحور سادگی خود می‌کند که گویی این خود پیرمرد است، با همان سادگی و صلابت که از او انتظار می‌رود، او که ۲۵ سال برای بازسازی قنات عمر گذاشته و از خاک خشک، زندگی رویانده.