سینمایی نیوز– فیلم کوتاه مستند “معشوق من کویر” در بخش مسابقه جایزه کوتاه هفدهمین جشنواره بین المللی فیلم مستند ایران «سینما حقیقت» حضور دارد و در دومین روز از هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت»روز 28 آذرماه در سالن 5 پردیس سینمایی چارسو اکران شد.

به گزارش خبرنگار سینمایی نیوز، “محسن عسکری زاده” کارگردان مستندهای “سایه های کوتاه”، “قحط الرجال”، “روزگار مفید”، “ملک الشعرا”، “نغمه های فروزان” و فیلم مستند “معشوق من کویر”، در مورد علت نامگذاری این فیلم بیان نمود: از آن جایی که در قسمت پژوهش این فیلم پی بردیم آقای کَردوانی، علاقه ی بیش از اندازه ای به کویر دارند و البته همه، ایشان را به عنوان “پدر کویرشناسی ایران” می شناسند، تصمیم گرفتیم که اسم فیلم را “معشوق من کویر” بگذاریم. ایشان زیستِ بسیار عاشقانه ای با کویر داشتند و از هر فرصتی استفاده می نمودند که به کویر های مختلف سر بزنند، تحقیق و پژوهش کنند و مسائلِ آن را بیرون بکشند.

وی در مورد علت پرداختن به این سوژه اظهار داشت: این سوژه از سوی تهیه کننده به من‌پیشنهاد شد. شبکه مستند یک مجموعه ۲۰ قسمتی راجع به مفاخر با نام “چنان سرو” تولید نموده است که یکی از این شخصیت ها جناب آقای کَردوانی هستند. بنده چون اصالتا اهل یزد می باشم، همواره با بحران آب و مسئله کم آبی روبه رو بوده ام و این دغدغه را داشتم و زمانی که ساخت این فیلم به من پیشنهاد شد، دغدغه خویش را نزدیک به دغدغه آقای کَردوانی دیدم و پرداخت به مسائلِ آبی کشور را با نگاه به دغدغه ایشان ساختم.

این فیلمساز جوان درباره موضوع این فیلم اضافه کرد: بحث آب و سد سازی های بسیاری که در کشور اتفاق می افتند و همچنین عدم بهره وری صحیح از منابع آبی و حفرِ چاه های عمیق که متاسفانه به از بین رفتن کویر ها و تبدیل شدن آن به بیابان منجر می شود، البته با نگاهی به زندگانی و نگرانی های آقای کِردانی در حوزه آبی و کویر کشور، موضوع این فیلم مستند را شکل داده است.

“عسکری زاده” در مورد مراحل ساخت و روند تولید گفت: ابتدا به تحقیق روی آوردیم. آقای “صادق دهقانی” نویسنده گفتار متن بودند که ایشان پیش تر فیلمی با نام “تالاب” ساخته بودند و به من کمک شایانی شد. رفته رفته به این نتیجه رسیدیم که از زندگی شخصی آقای کَردوانی فاصله بگیریم. به طوری که صحنه ای از خانواده ایشان نمی بینیم و به موضوع آب با رفت و برگشت زمانی می پردازیم. روایت و ساختار، اول شخص هست که کاگردان آقای کَردوانی را مخاطب قرار می دهد و با ایشان به گفت و گو و بیان دغدغه ها می پردازد و به خود ایشان بر می گرداند. در گرمسار، یزد، تهران و اصفهان تصویربرداری داشتیم.

وی در مورد ویژگی های ساختاری و محتوایی این اثر که می تواند توسط هیئت داوران دیده شود گفت: نوعِ روایتِ این فیلم، جسورانه و جذاب است که خودِ شخصیت فیلم را مخاطب قرار می دهیم و با او صحبت می کنیم. دیگر آن که سعی نمودیم درباره بحرانی که گریبان کشور را گرفته است آگاهی بخشی کنیم تا در حوزه آب، مسئولان پا را فراتر از حرف ها و افتتاح سد ها بگذارند و عمل کنند.

وی در مورد چالش های زمان ساخت این فیلم افزود: پیدا نمودن برخی آرشیو ها از عکس ها و تصاویر آقای دکتر کَردوانی، مهم ترین چالش بود که هر کدام را باید از فردی، به دست می آوردیم. دیگر آن که فیلم ساختن در خصوص آقای کَردوانی سهل و ممتنع بود، ایشان را همه می شناختند و باید نگاه نویی در فیلم می داشتیم که خدا را شکر توانستیم از پس آن بر بیاییم.

او در مورد جای خالی چنین فیلم هایی گفت: سعی نمودم در مستند های پرتره، جدا از معرفی شخصیت ها، به مسائل اجتماعی مهم نیز نگاه جدی تری داشته باشم تا برای اشخاصِ مرتبط، مهم و جدی شود. جای خالی مستند های پرتره ای که به مسائل اجتماعی کشور می پردازند را خالی می بینم؛ اینکه از نگاه بیوگرافی بیرون بیاییم و نگاه سوژه  تبدیل به مصداقی عینی برای عیان نمودنِ دغدغه ها شود.

او در مورد برگزاری جشنواره بین المللی سینما حقیقت و تاثیر آن بر فیلمسازان جوان گفت: بنده نخستین فیلم خودم را سال ۹۸ با نام “سایه های کوتاه” ساختم که در جشنواره سینما حقیقت آن سال پذیرفته شد. همان سال آقای “مهرداد فراهانی” نقدی بر فیلم نوشتند که به من شور و اشتیاق جدی تری برای ادامه مسیر حرفه ای فیلمسازی ام بخشید. امسال دومین فیلمم در جشنواره حضور دارد. این جشنواره برای کارگردانان فیلم اولی بسیار مهم است؛ چرا که تنها جشنواره تخصصی مستند در کشور هست و نگاهی ویژه به انتخاب و داوری آثار دارد و سلیقه در آن کمتر دخیل است که این همه، به ما جوانان اشتیاق فراوانی می بخشد.

او در مورد کمبودهای سینمای کوتاه خاطر نشان ساخت: به لحاظِ مالی، برآورد ها پایین است.‌ اجاره ی تجهیزاتِ ساده، روزانه یک تا دو میلیون تومان است و دستمزد عوامل، بالا هست. در این شرایط یا باید مستندِ تک نفره بسازید یا اگر به سراغ عوامل بروید، آن گاه با این بودجه هایی که در اختیار تان است نمی شود فیلم خوب ساخت. متولیان امر، یک بازنگری در بودجه ها داشته باشد تا به درستی تخصیص یابند. تدوین جامع نظام دستمزد ها اگر مطابق با نرخ نامه تعیین شده توسط انجمن باشد، آن گاه فیلم سازانی که هنوز جزء انجمن نیستند با محدودیت در همکاری مواجه می شوند.

این کارگردان درباره جرات در فیلم سازی و گشایش در ممیزی تصریح ساخت: می بایستی فیلم خودمان را بسازیم و به جشنواره ها توجه نکنیم که جسارت را از فیلمساز می گیرد و از روی فیلم هایی که جایزه گرفته اند نمی بایستی کپی کنیم، قدم در مسیری نگذاریم که متعلق به اندیشه خودمان نیست و جهان بینی ویژه خودمان را داشته باشیم. برای رسیدن به این جسارت که از آگاهی می آید باید روی توسعه فردی خودمان کار بکنیم.

وی یادآور شد: فیلم های مستند ختم به جشنواره و فراموش نشوند و به اکران در بیایند. اکران هنر و تجربه در این بین خوب است چرا که مردم نیز به دیدن مستند راقب شده اند. مخاطب هدف این فیلم، تمام مردم و بویژه هر انسانی که دغدغه آب و محیط زیست کشور را دارد. جشنواره ها نیز بها بدهند و اجازه ورود به نگاه ها و ایده های متفاوت در نسل جوان داده شود که در کنار اسامی آشنا، نیرو های جدید هم وارد شوند، بسیار موثر است.

“عسکری زاده” در بخش پایانی صحبت های خود گفت: بر آن هستم نگاه مثبت و امید را به مردم تزریق کنم در عین این که به مسئولان هشدار می دهم. نمی خواهم تمام تقصیر ها را به گردن مردم بیاندازم. مردم ۸ تا ۱۰ درصد منابع آب را مصرف می کنند، آن کشاورز هم جزء مردم است، این روشِ شما است که به کشاورز برای بهره وری درست جهت می دهد.

| گزارش و گفت و گو از: تورج اردشیری نیا

| عکس از: الهام سادات روئین تن