سینمایی نیوز- کارگردان فیلم «شادروان» گفت: در ده روز جشنواره فیلم فجر  برای موفقیت فیلم خود تمام تلاشم را می‌کنم و قطعا در این مدت خواب نخواهم داشت.

حسین نمازی کارگردان فیلم سینمایی «شادروان» درباره این فیلم که به جشنواره فیلم فجر رسیده است؛ عنوان کرد: قطعاً ژانر فیلم من کمدی نخواهد بود، چرا که کمدی ژانر مخصوص به خود را دارد و باید برخی مولفه‌ها در آن رعایت شوند. مثلاً در کاریکاتور برخی قسمت‌ها باید برجسته‌تر باشند. داستان فیلم «شادروان» موقعیت کاملا رئال است که هر فردی می‌تواند با آن ارتباط برقرار کند و بگوید که در مقطعی از زندگی برای من این داستان اتفاق افتاده است.
او افزود: به طور مثال برخی‌ها فیلم «آپاندیس» را کمدی در نظر گرفتند و نقدهایی در این خصوص نوشتند اما آن فیلم به هیچ وجه کمدی نبود. تا زمانیکه جشنواره برگزار نشود نمی‌توان روی نحوه برگزاری آن نظر قطعی داد اما از دید من جشنواره فیلم‌فجر مهم است چرا که سرنوشت خیلی از فیلم‌ها به این جشنواره وابسته است. امیدوارم جشنواره به درستی برگزار شود.
کارگردان فیلم «شادروان» در ادامه اظهار کرد: در دهه هفتاد به یاد می‌آورم فیلم‌هایی که به جشنواره فیلم فجر راه پیدا نمی‌کردند، حق اکران هم نداشتند؛ بنابراین این جشنواره جایگاه ویژه‌ای پیدا کرده است و نسل جدید به آن امید بسته‌اند. اگر به طور اتفاقی با فردی در خیابان مواجه شوید و درباره سینما از او بپرسید، شاید اسکار را نشناسد اما قطعاً با سیمرغ آشنایی دارد و معیار خوب بودن یک فیلم از دید او دریافت جایزه سیمرغ و بازیگرانی است که در این فیلم‌ها موفق به کسب افتخار در جشنواره فیلم فجر شده‌اند. این جشنواره برای تمام کسانی که حاضر هستند مهم است و حتی کسانی که حضور ندارند درصد بالایی نتایج برایشان اهمیت دارد، بنابراین برای من هم حضور فیلم در جشنواره اهمیت بالایی دارد.
او درباره امکان موفقیت فیلمش در جشنواره فیلم فجر اظهار کرد: بخشی از ماجرا به جشنواره فیلم فجر برمی‌گردد و بخشی دیگر به من وابسته است. من باید به نوبه خودم فیلم خوب بسازم و در اکران ها با مردم بیشتر در ارتباط باشم. حتی اینکه اکران‌فیلم من اول و یا پنجم باشد هم تاثیر بسزایی در دیده شدن آن دارد. ترکیب داوران هم می تواند کل آرا را تحت تاثیر خود قرار دارد. بنابراین چینش داورها هم بسیار مهم است که به جشنواره فیلم فجر بر می گردد.
نمازی درباره موفقیت فیلمش اظهار کرد: در ده روز جشنواره خواب ندارم و تمام تلاشم را می‌کنم تا فیلمم دیده شود. فیلم را بسیار ریسکی ساختم و هر کس آن را می‌دید می‌گفت باید پر پلان باشد اما من سینما، قاب اینستایی، دوربین و شخصیت دوربین فکر  از کات های تند و سکانس‌های پرتعداد دوری کردم. خیلی‌ها این حرکت را خودزنی و ریسک تلقی کردند و تا شب آخر فیلمبرداری نکته را به من یادآور شدند اما من پای آن وایسادم ایستادم و با فیلمبردار مسعود سلامی به این نتیجه رسیدیم تا این کار را پیش ببریم. امیدوارم این مورد مورد را هیئت داوران ببینند.
کارگردان فیلم شادروان درباره مفهوم یک فیلم سینمایی خوب بیان کرد: هر فیلمی که پر حرکت است به معنای دکوپاژ خوب و کارگردانی عالی نیست. واقعاً کار سختی نیست یک پلان را از 7 تا 8 زاویه فیلمبرداری کنیم و تدوینگر هر کدام را می بیند انتخاب کند. من هیچ پلان اضافه‌ای نگرفتم از این منظر پیشرفت زیادی نسبت به آپاندیس با شادروان داشتم.
نمازی در مورد اینکه جزو نسل دوم و یا سوم سینما به حساب می‌آید؛ عنوان کرد: شاید جزو نسل دوم و یا سوم کارگردانان سینما باشم اما 25 سال است که در این رشته فعالیت می کنم و در 14 سالگی اولین فیلم را ساختند تدوین درستی نشد این سالها  با فیلم کوتاه کار کردن نسبت به سینما بیگانه نبودم و سایر هم‌صنفی های من نیز مانند من هستند و استخوان خرد کرده در این کار به حساب می آیند. سینمای حرفه‌ای کوتاه یک مدیوم مستقل حرفه‌ای است و اصلاً آماتور به حساب نمی‌آید. این تجربه با من همراه بوده است بنابراین  نسل جدید و قدیم شاخص درستی برای سنجش نمی تواند باشد چرا افرادی را ببینیم که پا به سن گذاشته هستند اما بعد از مدتی با یک فیلم شما را شگفت زده می‌کنند.